ந்யாஸ த்ரயீ - Part 9 - ந்யாஸ தஶகம்

ந்யாஸ தஶகம்

ஸ்வாமி தேஶிகன் பரம கருணையுடனே நம் பொருட்டு வ்யாஸமாயும், ஸம்க்ஷேபமாயும் பல க்ரந்தங்களை அருளிச் செய்கதுள்ளார். அவற்றுள் மிகச்சிறிய ஆனால் மிகப் பெரிய ஸாஸ்த்ரார்த்த்தை உள்ளடக்கிய உயரிய க்ரந்தம் ந்யாஸ தஶகம் என்ற ஸ்தோத்ர க்ரந்தம்.

முதல் ஐந்து ஶ்லோகங்கள் ஶரணாகதி அநுஸந்தானம் பற்றியும், அடுத்த ஐந்தில் கைங்கர்ய ஸம்ருத்தி ஏற்பட ப்ரார்த்தனையும் காட்டப்பட்டுள்ளது.

Shloka -1:

अहं मद्रक्षणभरो मद्रक्षणफलं तथा ।

न मम श्रीपतेरेवेत्यात्मानं निक्षिपेत् बुध: ।।1।।

ஞானமுள்ள மனிதன் ஆத்மாவை எம்பெருமானிடம் ஒப்படைக்க வேண்டும். நான் எம்பெருமானுக்குரியவன் என்ற மனோபாவமே ஆத்ம சமர்ப்பணம். ஸமர்ப்பித்த பின் அது நம்முடையதல்ல. நான் பெருமானுக்குரியவன் என்ற எண்ணமே அது. ஆத்மா, பரம், பலம் இம்மூன்றையும் பரமனிடம் ஒப்படைப்பதே மோக்ஷம்.

Shloka -2:

न्यस्याम्यकिंचन: श्रीमन्ननुकूलोऽन्यवर्जित: ।
विश्वासप्रार्थनापूर्वमात्मरक्षाभरं त्वयि ।।2।।

ஶ்ரிய: பதியிடம் 6 அங்கங்களுடன் கூடிய ஶரணாகதியை ஸ்வாமி அநுஸந்தானம் செய்கிறார். அனுகூல்ய ஸங்கல்பம், ப்ரதிகூல்ய வர்ஜனம், விஶ்வாஸம், கோப்த்ருத்வ வர்ணம், ஆகிஞ்சன்யம் என்ற அங்கங்களுடன் அங்கியான ஶரணாகதி அநுஸந்திக்கப்படுகிறது.
"உகக்கும் அவை உகந்து
உகவா அனைத்தும் ஒழித்து....."
என் அடைக்கலம் பத்து பாஸுரம் இதனைச் சொல்கிறது.

"உன்சரணே சரண் என்னும் துணிவு பூண்டேன்
மன்னிருளாய்‌ நின்ற நிலை எனக்குத் தீர்த்து
வானவர்தம் வாழ்ச்சிதர வரித்தேன் உன்னை
இன்னருளால் இனி எனக்கோர் பரம் ஏற்றாமல்
எம்பெருமான் அடைக்கலம் கொள் என்னை நீயே" 

என்கிறார் ஸ்வாமி அம்ருதா ஸ்வாதினியில்.

Shloka -3:
स्वामी स्वशेषं स्ववशं स्वभरत्वेन निर्भरम् ।
स्वदत्तस्वधिया स्वार्थं स्वस्मिन्नयस्यति मां स्वयम् ।।3।।

எம்பெருமான் தனக்குச் சேஷனாய், தனக்கு வஸப்பட்டவனாகிய என்னை, அவனைப்பற்றிய ஞானத்தை அவனேஅளித்து அவனை அடையும் பொறுப்பையும் அவனே செய்வித்துக்கொள்கிறான்.

Shloka -4:
श्रीमन्नभीष्टवरद त्वामस्मि शरणं गत: ।
ऐतद्देहावसाने मां त्वत्पादं प्रापय स्वयम् ।।4।।

ஹே வரதா! உன்னைச் சரணடைந்தவனாயிருக்கும் என்னை இச்சரீரம் விழும் காலத்தில் உன் திருவடியை அடையும்படி செய்வாயாக.

Shloka -5:
त्वच्छेषत्वे स्थिरधियं त्वत्प्राप्त्येकप्रयोजनम् ।
निषिद्धकाम्यरहितं कुरु मां नित्यकिंकरम् ।।5।।

உன் தாஸத்வத்தில் உறுதியும், உன்னை அநுபவிப்பதையே பலனாகவும் கொண்டு, அல்ப பலன் தருவனவும், நிஷித்தமானவையுமான செயல்களைச் செய்யாது உன் நித்ய கைங்கர்யத்தில் ஈடுபட அருள வேண்டும் என ப்ரார்த்திக்கிறார்.

Shloka -6:

देवीभूषणहेत्यादिजुष्टस्य भगवंस्तव ।
नित्यं निरपराधेषु कैंकर्येषु नियुङ्क्ष्व माम् ।।6।।

திருவாபரணங்களுடன் கூடிய தேவிமார்களும், உன் திருஆயுதங்களும் என்றும் உன்னை விட்டுப் பிரியாமல் கைங்கர்யம் செய்வதுபோல் எனக்கும் அபராதம் கலவாத கைங்கர்யத்தை நீ அருளவேண்டும்.

Shloka -7:
मां मदीयं च निखिलं चेतनाचेतनात्मकम् ।
स्वकैङ्कर्योपकरणं वरद स्वीकुरु स्वयम् ।।7।।

பேரருளாளனே! அடியேனையும், அடியேனைச்சேர்ந்த சேதன, அசேதந வஸ்துக்களையும் உன் கைங்கர்யத்துக்குக் கருவியாக ஏற்க வேண்டும்.

Shloka -8:

त्वदेकरक्षस्य मम त्वमेव करुणाकर: ।
न प्रवर्तय पापानि प्रवृत्तानि निवर्तय ।।8।।

ஹே கருணாகரா! உன்னால் ரக்ஷிக்கப்பட வேண்டிய என்னைப் பாபங்கள் சேரா வண்ணம் செய்வதுடன் முன்பு செய்த பாபங்களையும் ஒழித்தருள வேணும்.

Shloka -9:
अकृत्यानां च करणं कृत्यानां वर्जनं च मे ।
क्षमस्व निखिलं देव प्रणतार्तिहर प्रभो ।।9।।

ஹே ப்ரணதார்த்திஹரா!இதுகாறும் செய்யத் தகாதவற்றைச் செய்த குற்றங்களையும், செய்ய வேண்டியவற்றைச் செய்யாமல் விட்ட குற்றங்களையும் பொறுத்தருள வேணும்‌.

Shloka -10:
श्रीमान्नियतपञ्चाङ्गं मद्रक्षणभरार्पणम् ।
अचीकरत्स्वयं स्वस्मिन्नतोऽहमिह निर्भर: ।।10।।

ஹே ப்ரபோ! ஐந்து அங்கங்களுடன் கூடிய ந்யாஶம் என்ற அனுஷ்டானத்தைச் செய்து என்னைக் காக்கும் பொறுப்பை உன்னிடம் ஸமர்ப்பித்து விட்டேன். ஆகவே அடியேன் பொறுப்பைத் துறந்த நிர்பரனாகவும், நிர்பயனாகவும் ஆகிவிட்டேன் என்கிறார் ஸ்வாமி.

🙏🙏🌼🌼🌺🌺🌺🌻🌻🌻🌼🌼🌼🌺🌺🌺🌼🌼🙏🙏