ஶ்ரீமத் ரஹஸ்யத்ரயஸாரத்தின் ரஸங்கள் - Part 3

                    

 11. பரிகர விபாகாதிகாரம்

***************************************************************************

(ப்ரபத்தியின் அங்கங்களை விளக்கும் அதிகாரம்)

ப்ரபத்திக்கு 5 அங்கங்கள் உள்ளன-

1. அனுகூல்ய ஸங்கல்பம் --எம்பெருமான்திருவுள்ளம் உஹக்கும் கார்யங்களை மட்டுமே செய்தல்.

2. ப்ராதிகூல்ய வர்ஜனம்  --எம்பெருமான் திருவுள்ளம் உகக்காத செயல்களை விடுதல்

3. மஹாவிஶ்வாஸம் --ப்ரபன்னனைக் காக்கும் சக்தி எம்பெருமான் ஒருவனுக்கே உண்டு என்ற திடநம்பிக்கை.

4. ‌கார்ப்பண்யம் --பரம புருஷார்த்தமாகிய  மோக்ஷத்தை தன்னாலேயே அடையமுடியாது என்பதை முழுதுமாய் உணர்தல்

5. கோப்த்ருத்வ வர்ணம் --ப்ரபன்னின் ரக்ஷகனாக எம்பெருமானை வரித்து ப்ரார்த்தித்தல்

 

இந்த 5 அங்கங்களையும் ப்ரபன்னன் ப்ரபத்தி செய்யும்போது கொஞ்சமும் குறையாமல் அனுஷ்டிக்க வேணும்.

த்ரிஜடை ஸீதாபிராட்டியிடமும், விபீஷணன் ராமபிரானிடமும்  மஹாவிஶ்வாஸத்துடன் ப்ரபத்தி அனுஷ்டித்தார்கள்.

 

அறிவித்தனர்அன்பர்ஐயம் பறையும் உபாயமில்லாத்

துறவித்துணியில் துணையாம் பரனை வரிக்கும் வகை

உறவு இத்தனையின்றி ஒத்தாரென நின்ற உம்பரை நாம்

பிறவித்துயரா செகுப்பீர் என்றிரக்கும் பிழையறவே (அதி 18)

 

 

**************************************************************************

12. ஸாங்கப்ரபாதானாதிகாரம்

**************************************************************************

ப்ரபன்னன் ப்ரபத்திசெய்யும் போது கடைபிடிக்கவேண்டிய அங்கிகளின் முக்யத்துவத்தை விளக்கும் அதிகாரம் இது. 

ப்ரபன்னன் 4 வித த்யாகங்களும் செய்ய வேணும். ஆசார்யனை முன்னிட்டுக்கொண்டு இவற்றை ப்ரபன்னன் செய்ய வேணும்‌. த்வய மந்த்ரம் ஸாதனமாகிறது. இவற்றுடன் ப்ரபன்னன் ஸ்வரூப, பல, ஆத்ம ஸமர்ப்பணம் செய்கிறான். இவற்றுள் பர ஸமர்ப்பணம் (ஆத்ம) மிக முக்யமாகிறது.

5 அங்கங்களுடன் ப்ரபத்தி செய்யும் ப்ரபன்னன் கைகொள்ளவேண்டிய படிகள் -

• அனுஷ்டான ஸங்கல்பம்,
• ஸாத்விக த்யாகம்,
• குருபரம்பரா த்யானம்,
• தாயார் திருவடிகளில் புருஷகார ப்ரபத்தி, 
• த்வய மந்த்ர உச்சாடணம் ஆகியவை‌

1. க்ருத்ருத்வ த்யாகம்  ------எம்பெருமானின் கருணையே  ப்ரபத்திக்குக் காரணம்.

2. மமதா த்யாகம்  -------பலனை எதிர்பார்த்து இதனை அனுஷ்டிக்கவில்லை என்ற ஞானம்.

3. பலத்யாகம்  ----ப்ரபத்தியின் பலன் முழுதுமாய் எம்பெருமானுடையது என்று புரிதல்.

4. பலபலோ த்யாகம்  ---எம்பெருமான் ஒருவனே அடையத்தக்க பலன்.

 

குழந்தையின் ஆரோகயத்துக்கு தாய் பத்யம் இருக்குமாப்போல நமக்காக ஆசார்யன் ப்ரபத்தி செய்யும் போது நாம் பாபம் செய்யாதிருக்கவேணும். அரண்மனையில் திருடிய நகையை அரசனிடம் திருப்பித்தரும் திருடன் போல நம்பரத்தை  நாமும் உரியவனிடம் சேர்க்க முயல வேணும். இதனால் நாமும் எம்பெருமானும் ஸந்தோஷிக்கலாம்.

"மின்னின் நிலையில மன்னுயிர் ஆக்கைகள்" உபாய அனுஷ்டானம் செய்யும் வரை ஸோகம் இருக்கவேணும்‌ செய்தபின் ஸோகம் தவிர்க்க வேணும்.

அறவே பரமென்று அடைக்கலம் வைத்தனர் அன்று நம்மை

பெறவே கருதிப் பெரும் தகவுற்ற பிரான் அடிக்கீழ்

உறவேய் இவனுயிர் காக்கின்ற ஓருயிர் உண்மையை நீ

மறவேல் என நம் மறைமுடி சூடிய மன்னவரே" ---(அதி 19)

 

******************************************************************************

13. க்ருத க்ருத்யாதிகாரம்

******************************************************************************

ப்ரபத்தி அனுஷ்டித்தபின் சேதனன் மனநிலையையும் அனுஷ்டானங்களையும் விவரிக்கும் அதிகாரம் இது.

தன் ஆத்ம ரக்ஷணத்தை எம்பெருமானிடம் ஒப்படைத்தபின் வேறெந்த பாதுகாப்பையும் சேதனன் நாட வேண்டாம்.

ப்ரபத்தி அனுஷ்டித்த சேதனன் தன் நித்ய நைமித்திக கர்மாக்கள், பகவத் பாகவத , ஆசார்ய கைங்கர்யங்களைச்செய்தல் வேண்டும். 

பயத்தையும், சந்தேகத்தையும் விட்டு பாபங்களைச்செய்யாதிருக்க வேண்டும். ப்ரபத்திக்கு முன்னிருந்த நிலையில் நிர்வேதம் கொண்டு, ப்ரபத்திக்குப்பின் ஒரு நிறைவை அடைகிறான். "பொறுப்புத் துறப்பே" ஶரணாகதி. ஆசார்யன் மூலம் எம்பெருமான் திருவடிகளில் ஆத்மாவை அடைவித்த நிலை இது. தன் பொறுப்புக்களிலிருந்து விடுபட்டு சேதனன் "க்ருத க்ருத்யனாகின்றான்".

பரன்யாஸம் அனுஷ்டித்த க்ருதக்ருத்யன் ஸம்ஸாரத்தைக் கடக்க எம்பெருமான் திருவடிகளைப் பற்றியுள்ளான். எம்பெருமானின் ஸங்கல்பமாகிய சூர்யோதயம் சேதனனை ஸம்ஸாரம் என்ற இருட்டிலிருந்து வெளியேற்றுகிறது.

பரன்யாசத்ததுக்குப்பின் வாய்க்கும்போதெல்லாம் ஆசார்யனை அணுகி  பகவத்விஷயங்களை க்ரஹிக்கவேணும். 

"போரடிக்கும் மாடு வாய்க்குப்போட்ட பூட்டின் வழியே வைக்கோலை உண்ணுமாப்போல" படகு நீரில் மிதக்கும் வஸ்து. நீர் அதனுள் புகுந்தால் அதன் நிலை என்னவாகும்!

அதுபோல சுக துக்கங்களைத்தள்ளிவைத்து வாழப்பழகி ஆசார்ய உபதேசங்களால் தெளிய வேணும்.

"மாஸுச:" என்ற எம்பெருமான் வாக்கில் மஹாவிஸ்வாஸம் கொட்டு வேறு உபாயத்தை நாடாது யாருக்கும் இனி ப்ரபன்னன் கடன் பட்டவனல்ல என்பதை உணரவேணும். இதுவரை பல பிறவிகளில் சேர்த்த பாவங்கள்  ப்ரபத்தியில் அழிகிறது. வரப்போகும் பாபம் ஒட்டாது. ப்ராரப்தம் அனுபவித்து இப்பிறவியில் முடியும் இதனையே ஆண்டாள் "போயபிழையும், புகுதருவான், நன்றனவும் தீயினில் தூசாகும் "--என எளிமையாய் ச்சொல்கிறாள்.

"மன்னவர் விண்ணவர் வானோர் இறை ஒன்றும் வான் கருத்தோர்

அன்னவர் வேள்விஅனைத்தும்முடித்தனர் அன்புடையார்க்கு

என்ன வரம் தர என்ற நம் அத்திகிரி த்திருமால்

முன்னம் வருந்தி அடைக்கலம் கொண்ட நம் முக்கியரே" (அதி20)

************************************************************************

14. ஸ்வநிஷ்ட அபிஞானாதிகாரம்

************************************************************************

ப்ரபத்திக்குப்பின் ப்ரபன்னனிடம் ஏற்பட்டிருக்கும் மாற்றங்கள் பற்றி  விவரிக்கும் அதிகாரம் இது.

ப்ரபத்தியின் அடிப்படை நியதிகளைத் தெரிந்து ப்ரபத்தி செய்த  சேதனனின் மனத்தளவிலும் நடவடிக்கைகளிலும் ஏற்படும் படிப்படியான முதிர்ச்சி முன்னேற்ற நிலைகளை ஸ்வாமி கூறுகிறார்.

ப்ரபத்தி ஸாஸ்த்ர ஞானமும், அதனை அடையும் மனோபாவமும் அனுஷ்டான க்ரமமும் இதிலடங்கும்.

தன்னைப்பற்றிய இந்த ஸ்வரூப நிஷ்டை நிலையை அடைந்த சேதனன் கீழ்வரும் லக்ஷணங்களைக்கொண்டவனாயிருப்பான்.

1. பிறரின் எதிர்மறைப்பேச்சுக்களால் பாதிப்படையாமை.

2. தன் பாபங்களை/குற்றங்களைச்சுட்டும் போது நன்றியுடன் ஏற்றல்‌

3. தவறுகள்/பாபங்கள் குறைவதில் ஸந்தோஷமடைதல்

உபாய நிஷ்டை செய்தவரின் லக்ஷணம்:

1. மரணத்தைக்கண்டு பயப்படாது அதனை ஓர் அதிதியைப்போல ஏற்றல்.

2. எம்பெருமான் ஒருவனே அடைக்கலம் என்பதில் உறுதி.

3. எந்த இக்கட்டிலும் பெருமான் ஒருவனே காப்பவன் என்ற ஞானம் மிகுதல்.

4. ப்ரபத்திக்குப்பின் வேறு உபாயத்தை நாடாமை.

5. நல்லதும் தீயதும் அவன் ஸங்கல்பம் என நம்புதல்

பல நிஷ்டையின் லக்ஷணங்கள்:

1. ப்ரபன்னன் தன் ஜீவதசையில் கிடைக்கும் போகங்களை அனுபவித்தல்

2. பகவத் கைங்கர்யத்தில் ருசியை அபிவிருத்தி செய்தல்.

3. பகவதநுபவம் பெற ஆர்வமடைதல்.

"முக்கிய மந்திரம் காட்டிய மூன்றில் நிலை உடையார்

தக்கவை அன்றித் தகாதவை ஒன்றும் தமக்கிசையார்

இக்கருமங்கள் எமக்கு உள எனும் இலக்கணத்தால்

மிக்க உணர்த்தியர் மேதினி மேவிய விண்ணவரே."(அதி21)

*******************************************************************************

15. உத்தர க்ருத்யாதி காரம்

*******************************************************************************

ப்ரபத்தி செய்துமுடித்த சேதனன் தன் ஜீவதசை முடியும்வரை கடைபிடிக்கவேண்டிய விதிகளை இந்த அதிகாரம் விவரிக்கிறது.

இந்த்ரியங்களை அடக்குதல், அவற்றை பகவத் ஸாஸ்த்ரங்களை அறிவதில் திருப்புதல், பாகவதாபசாரம் படாதிருத்தல், பரமைகாந்திகளுடன் ஸத்ஸங்கம் செய்தல்.

ஆகியவற்றைக்கடைபிடிப்பதால் ப்ரபன்னன் எம்பெருமானின் கட்டளைகளை மீறாமல் ஒரு ஆஸ்திக ப்ரபன்னனாக, உதாரண புருஷனாக விளங்குவான்.

இதுவரை தனக்கு தகுதி இல்லாமலிருந்ததை நினைந்து ஒதுங்காமல் எம்பெருமானின் எல்லையற்ற கருணையால் தான் ஶரணாகதி செய்யமுடிந்திருக்கும் தகுதியை நினைந்து அவனது ஆக்ஞா, அனுஞா கைங்கர்யங்களை விடாது செய்யவேணும்.

ஸாத்விக ஆகாரத்தை உட்கொண்டு இந்த்ரியங்களை வசப்படுத்தித் தகாத விஷயங்களில் ஈடுபடாமல் கட்டுப்படுத்த வேண்டும். 

ப்ரபன்னன் வாழவேண்டிய வழிமுறைகளை ஆசார்யர்களை  அண்டி அறியவேணும். கேள்வி கேட்பதை விடுத்து அடுத்து செய்ய வேண்டிய கைங்கர்யங்களைப்பற்றி சிந்திக்கவேணும்.

"சீர்கலந்த சொல் நினைந்து போக்காரேல் சூழ்வினையின் ஆழ்துயரை என்நினைந்து போக்குவரோ இன்று"---என ஆழ்வார் ஸாதிப்பதுபோல பகவத் சிந்தனை மிக முக்யம். எம்பெருமானின் திருக்கல்யாணகுணங்கள், அவன் அடியார்க்கு வசப்பட்டிருக்கும் தன்மை

இவற்றை அறிந்து அனுபவிக்கப் பழகவேணும்.

"உனக்கு எந்த இடம் சௌகர்யமாயுள்ளதோ அங்கே பர்ணசாலையை அமை"--என்றபோது கட்டளை இடாது இவ்வாறு சொல்வது  வருத்தமளிக்கிறது என்கிறார் ராமனிடம் இளையபெருமாள். ப்ரபன்னின் கைங்கர்ய ஆசை இப்படி இருக்க வேணும். தேத்தாங்கொட்டையால் கலங்கிய நீர் தெளியுமாப்போல ஆசார்யர்களின் உபதேசங்களால் ப்ரபன்னனின் மனம் தெளிவடையவேணும்.

இதைப்போல பாகவத கைங்கர்யமும் செய்தல் வேண்டும். அவர்களின் அருட்பார்வைக்கு இலக்காக வேணும். மேடு பள்ளங்களைத்தவிர்த்து சாலையில் நடந்து முன்னேறுவது போல ப்ரபத்திக்குப்பின் உள்ள ஜீவதசையை மிகுந்த கவனத்துடன் கடக்கவேண்டும்.

"விண்ணவர் வேண்டி விலக்கின்றி மேவும் அடிமை

எல்லாம் மண்ணுலகத்தில் மகிழ்ந்தடைகின்றனர்

வண்துவரைக் கண்ணன் அடைக்கலம் கொள்ளக்கடன்கள் கழற்றிய

நம் பண்ணமரும் தமிழ் வேதமறிந்த பகவர்களே" (அதி22)

**********************************************************to be contd.************