கோதாஸ்துதியும், கோதை செய்த துதியும் - Day 17

विश्वायमान रजसा कमलेन नाभौ
वक्षःस्थले च कमला स्तनचन्दनेन।
आमोदितोऽपि निगमैर्विभुरङ्घ्रियुग्मे
धत्ते नतेन शिरसा तव मौलिमालाम् ॥१७॥

கோதையே!எம்பெருமானின் திருநாபியில் உலகமாய் பரிணமிக்கும் ஆற்றலுடன் மகரந்தம் நிறைந்த கமலமலர் மணக்கிறது. திருமார்பில் மஹாலக்ஷ்மியின் குச குங்குமம் தங்கியுள்ளது. திருவடிகளில் நிகமபரிமளம் நிறைந்துள்ளது.
இத்தனை மணங்களிருந்தும் நீ சூடிக்கொடுத்த மாலையை அவன் தலையில் ஏற்றான் என்றால் உன் ஏற்றம் தான் என்னே! (கோதாஸ்துதி - 17)

பாசுரம் 17 - அம்பரமே தண்ணீரே

அம்பரமே தண்ணீரே சோறே அறஞ்செய்யும்
        எம்பெருமான் நந்தகோபாலா எழுந்திராய்
கொம்பனார்க்கு எல்லாம் கொழுந்தே குல விளக்கே
        எம்பெருமாட்டி யசோதாய் அறிவுறாய்
அம்பரம் ஊடு அறுத்து ஓங்கி உலகளந்த
        உம்பர் கோமானே! உறங்காது எழுந்திராய்
செம்பொற் கழலடிச் செல்வா பலதேவா
        உம்பியும் நீயும் உறங்கேல் ஓர் எம்பாவாய்


இப்பாசுரத்தில் நந்தகோபன், யசோதை பிராட்டி, பலராமன், கண்ணன் ஆகியோரை எழுப்ப முற்படுகிறாள் ஆண்டாள்.
ஆடை, நீர், அடிசில் இவற்றைக்குறைவின்றி அளிக்கும் தர்மவானாகியநந்த கோபரே! பெருமாட் டி யசோதையே! துயிலெழ வேணும். ஆகாசத்தைத் தாண்டிய உலகங்களை அளந்த தேவர் தலைவனாகிய யதுகுலதீபனான கண்ணனே எழுந்திராய்! சிவந்த பொன்கழலணிந்த ஶ்ரீமானாகிய பலராமனே! உன் தம்பியுடன் நீயும் எழுந்து வரவேணும் என்கிறாள் ஆண்டாள்.


ஸ்வாப தேசம்

அசுரபயத்தைவிட, தோழிப் பெண்களிடமிருந்து க்ருஷ்ணன் பத்ரமாகக் காப்பாற்றப் படுகிறான். க்ருஷ்ணனின் பேரன் அநிருத்தனை மஞ்சத்துடன் கடத்தியவர்களாயிற்றே இப்பெண்கள்!தஶரதன் போல ராமனை அனுபவிக்க விடாத லோபியல்ல இந்த நந்த கோபர். பரம உதாரனாகிய இவர் க்ருஷ்ணனை அனைவரும் அனுபவிக்க அளிப்பவராதலால் முதலில் அவரைஎழுப்புகின்றனர்.
க்ருஷ்ண ஸ்பர்சம் பட்டதால் கோகுலமே புனிதமாகியது. த்ரௌபதிக்கு வஸ்த்ர தானம்செய்த க்ருஷ்ணன் கோகுலம் பசுக்களுக்கு நீர் தானம் செய்தான்.

"அம்பரமே தண்ணீரே" மாடுமேய்த்துக் கொண்டிருந்த க்ருஷ்ணன், தோழர்களுக்கேற்பட்ட பசியை ரிஷிபத்னிகள் யாகத்துகுச் செய்த ப்ரசாதத்தைகொண்டு போக்கினான். 

இது "சோறே அறம் செய்யும்" சென்றால் குடையாம் இருந்தால் சிங்காசனமாம் என்று எம்பெருமானுக்கு ச்சேவை செய்பவராயிற்றே பலராமனாகிய ஆதிசேஷன். மரவடியாக இருக்கும் (பாதுகை) பலராமனை "செம்பொற்கழலடிச்செல்வன்" என்கிறாள்.
அம்பரமாய், (ஆகாசம்) நீராய், உணவாய் இருக்கும் க்ருஷ்ணனை எங்களிடம் தரவேண்டும் என்று வேண்டுகிறாள் ஆண்டாள்.
ஶரீரத்தை வஸ்த்ரம் மறைத்து வ்யக்தியைக்காண்பிப்பது போல
எம்பெருமான் இந்த ப்ரபஞ்சத்தை யோகிகளின் உணர்வுகளிலிருந்து மறைக்கிறான் என்பது ஸ்வாபதேசம். 

தத்வ, ஹித புருஷார்த்தங்களை பலன் எதிர்பாராது உபதேசிக்கும் ஆசார்யனாக நந்த கோபலாரைச் சொல்கிறாள். இத்தகைய ஞானத்தைக் தரும் மந்த்ரங்களின் ப்ரதானமாக இருக்கும் நிலை யசோதைக்கு. அடுத்து ஸர்வ வ்யாபியான எம்பெருமான் க்ருபையைக் கோருகிறார். அடுத்து அவன் சம்பந்தப்பட்ட பாகவத கைங்கர்யத்தை யாசித்து ஆக எல்லோரும் அனுக்ரஹப்பீர்களாக என்று வேண்டுகிறாள்.


*************************🙏🙏🌸🌸🌸🌺🌺🌺🙏🙏****************

கோதாஸ்துதியும், கோதை செய்த துதியும் - Day 16

त्वन्मौलि दामनि विभोः शिरसा गृहीते
स्वच्छन्दकल्पित सपीति रसप्रमोदाः।
मञ्जुस्वनाः मधुलिहो विदधुः स्वयं ते
स्वायंवरं कमपि मङलतूर्यघोषम् ॥१६॥

தாயே!எம்பெருமானுக்கும் உனக்கும் நடந்த ஸ்வயம்வரத்தில் நடந்த மாலை மாற்றல் வைபவத்தில் தம் இஷ்டப்படி மது உண்டு களித்து வண்டுகள் தம் தீங்குரலினால் மங்கள தூரிய கோஷம் முழக்கின. (கோதாஸ்துதி -16)


பாசுரம் 16 -  நாயகனாய் நின்ற

நாயகனாய் நின்ற நந்த கோபனுடைய
        கோயில் காப்பானே! கொடித் தோன்றும் தோரண
வாயில் காப்பானே! மணிக்கதவம் தாள் திறவாய்
        ஆயர் சிறுமியரோமுக்கு, அறைபறை
மாயன் மணி வண்ணன் நென்னலே வாய் நேர்ந்தான்
        தூயோமாய் வந்தோம் துயில் எழப் பாடுவான்
வாயால் முன்னம் முன்னம் மாற்றாதே அம்மா நீ
        நேய நிலைக் கதவம் நீக்கு ஏல் ஓர் எம்பாவாய்


நந்தகோபனின் திருமாளிகை காப்பவனே! கொடி பறக்கும் வாயில் காப்பவனே! மணிக்கதவைத் திறப்பாயாக!
கண்ணன் எங்கள் நோன்புக்கான பறை என்ற வாத்யத்தைத் தருவதாய் நேற்றே உறுதி செய்து விட்டான். நாங்கள் நீராடி தூய்மையுடன் கண்ணனை எழுப்ப ஸுப்ரபாதம் பாட வந்துள்ளோம். ஆகவே மறுக்காமல் இந்த நேச நிலைக் கதவைபத் திறந்தருள வேணும் என்கிறாள் ஆண்டாள்.


ஸ்வாப தேசம்
கண்ணன் உள்ளே உறங்குவதால் நந்தகோபன் மாளிகையைக் கண்ணும் கருத்துமாய் காவல் காக்கின்றனர். நித்யசூரிகள் ஶ்ரீ வைகுண்டத்தைக் காக்குமாப்போல ஶ்ரீரங்கத்தைப்
பஞ்சாயுதங்களும் காக்கின்றன என்கிறார் குலசேகராழ்வார்.

"உறகல் உறகல் உறகல் ஒண்சுடராழியே சங்கே*
அறவெறிநாந்தக வாளே அழகிய சார்ங்கமே தண்டே" - என்கிறார் பெரியாழ்வார்.

"புஜங்கம விஹங்கம ப்ரவர ஸைன்ய நாதா: ப்ரபோ*
ததைவ குமுதாதயோ நகர கோபுர த்வாரபா:"---என்று அபீதிஸ்தவத்தில் ஸ்வாமி தேஶிகன், நித்யசூரிகள், கோபுரம் காப்போர், வாயில் காப்போர் எல்லோரும் விழித்திருந்து இந்த பூமியயையும் ஶ்ரீரங்கத்தையும் காப்பாற்றுங்கள் என்கிறார்.

கைங்கர்யபரர்களை அவர்களது கைங்கர்யத்தையொட்டி அழைக்கும் வழக்கம் ஆண்டாள் காலத்திருந்தது என்பது "கோயில் காப்பான், வாயில்காப்பான்" என்றழைப்பதிலிருந்து புரிகிறது. இதனையே எம்பெருமானார் கோயில் கைங்கர்யங்களில் பின்பற்றினார்.

"கொடிதோன்றும் தோரண வாயில்காப்பான்" என்பதில் ஆசாராயர்களிடம் நம்மைக் கொண்டு சேர்ப்பவரை உபாஸிப்பதாய்க் காட்டுகிறாள் ஆண்டாள். ராமாவதாரத்தில்
ஶ்ரீராமனை மகரிஷிகள் அனுபவிக்கக் கேட்டதை "நென்னலேவாய்நேர்ந்தான்" எனக்குறிப்பிடுகிறாள் க்ருஷ்ணாவதாரத்தில் கோபிகைகளாக. விபீஷணனின் நல்ல உள்ளத்தை அறிந்து அனுமன் ராமனிடம் அழைத்துச் சென்றது போல உண்மையான பக்தி கொண்ட எங்களை உள்ளே செல்ல அனுமதிக்க வேணும் என்கிறாள்.

நேராகபகவானை உபாஸிக்காமல் ஆசார்யனை முன்னிட்டுக்கொண்டு செல்ல வேணும் என்கிறாள் ஆண்டாள்.
(நேராக பகவானை அடைய நினைத்த ஸூர்ப்பநகாவின் மூக்கும் காதும் அறுபட்டது) என்பது திருக்குடந்தை ஆண்டவன் நிர்வாகம். 

குருடன் மற்றொருவர் உதவியுடன் செல்வது, நொண்டி படகோட்டி உதவியுடன் அக்கரை சேர்வது, ராஜாவைப் பார்க்காமலேயே ராஜ ஸேவகர்களின் குடும்பம் ராஜபோகம் அனுபவிப்பது போல ஆசார்யனை முன்னிட்டுக் கொண்டு அரங்கனை அடையமுடியும் என்கிறார் ஸ்வாமிதேஶிகன் (ந்யாஸ திலகம் - 21)

க்ருஷ்ணன் இருக்க நந்தகோபனை நாயகன் என விளிக்கக் காரணம் ஶ்ரீவைகுண்டத்தில் பொறுப்புக்கள் அனைத்தும் விஷ்வக்ஸேனர் கையிலிருப்பது போல இங்கே நந்தகோபனிடம் ஒப்படைத்திருப்பதைக் குறிக்கிறது. ராமன் பிறந்தது த்ரேதாயுகம் தர்மத்திற்குக் குறைவில்லை. ராமனோ மஹா வீரன். அண்டை நாட்டு ராஜாக்கள் அவனுள் அடக்கம். தந்தை தஶரதனோ பேரரசன். அதனால் அவனுக்குக் காவல் வேண்டாம் ஆனால் க்ருஷ்ணனோ கலியுகத்தின் தோளைத்தொட்ட த்வாபரயுகத் தில் பிறந்ததால் அதர்மம் மிகுதி. தந்தையோ புல்லை மிதிக்க யோசிக்கும் ஸாத்வீகன். மகனோ இடைப்பிள்ளை. எடுப்பார் கைப்பிள்ளை. கம்ச பயத்தோடு சுற்றியிருந்த அரசர்களும் பகைவர்கள். அதனால் காவல் அதிகம் நந்தன் மாளிகைக்கு.
நாயகானாகிய ஆசார்யன் கோயில் காப்பானாக ப்ரணவத்தையும், அஷ்டாக்ஷரத்தையும் உபதேசிக்கும் பொருட்டு, வாயில் போன்ற "நம:" ஶப்தத்தின் பொருளைச் சொல்லி நம்மைத் தயார் செய்கிறார். ஜீவன் ஸ்வதந்த்ரனல்லன். அகிஞ்சனன் என் உணர்த்தி மோக்ஷவாயிலைத்திறக்க உதவுபவராக ஆசார்யனை "மணிக்கதவம்" என்பதன் மூலம் உணர்த்துகிறாள் ஆண்டாள்.

*************************🙏🙏🌸🌸🌸🌺🌺🌺🙏🙏****************

கோதாஸ்துதியும், கோதை செய்த துதியும் - Day 15

     

आमोदवत्यपि सदा हृदयंगमाऽपि
रागान्विताऽपि ललिताऽपि गुणोत्तराऽपि
मौलिस्रजा तव मुकुन्दकिरीटभाजा
गोदे भवत्यधरिता खलु वैजयन्ती ॥१५॥

"கோதா தேவியே!நீ சூடிக்களைந்த மாலையைத் தலையாலேற்று, மணம் மிக்க, ம்ருதுவான வைஜயந்தி மாலையைக் கீழே தள்ளி விட்டான் எம்பெருமான்" (கோதாஸ்துதி - 15)

பாசுரம் 15 - எல்லே இளங்கிளியே

எல்லே! இளங்கிளியே இன்னம் உறங்குதியோ

        சில்லென்று அழையேன் மின் நங்கைமீர் போதருகின்றேன்
வல்லை உன் கட்டுரைகள் பண்டே உன் வாய் அறிதும்
        வல்லீர்கள் நீங்களே நான் தான் ஆயிடுக
ஒல்லை நீ போதாய் உனக்கு என்ன வேறு உடையை
        எல்லாரும் போந்தாரோ? போந்தார் போந்து எண்ணிக் கொள்
வல்லானை கொன்றானை மாற்றாரை மாற்று அழிக்க
        வல்லானை மாயானை பாடு ஏல் ஓர் எம்பாவாய்

திருப்பாவையில் திருப்பாவை இப்பாசுரம். 

உயர்ந்த தத்துவமான "நானேதான் ஆயிடுக" என்பதை உணர்த்துகிறது.
எல்லே! இளங்கிளியே! இன்னும் உறங்கலாமா! என்கின்றனர் வெளியே உள்ள தோழிகள். 

உள்ளே இருப்பவள் "சில் என்று கூவாதீர்கள் நான் வந்து விடுகிறேன்" என்கிறாள்.
அதற்கு வெளியே உள்ள தோழிகள் "உன் பேசும் சாமர்த்யத்தை நாங்கள் அறிவோம்" என்று சொல்ல உள்ளே உறங்குபவள் "நான் வல்லவளாகவே இருக்கிறேன். நான் என்ன செய்ய வேண்டும்" என்று கேட்க விரைந்து வந்து எங்கள் கூட்டத்தில் சேர்ந்து "குவலயா பீடத்தில் யானையையும், மற்ற பகைவர்களையும் வெற்றி கொண்ட வல்லானை, மாயனைப்பாடச் செல்வோம்" என்கின்றனர்.


ஸ்வாப தேசம்

ஶ்ரீவைஷ்ணவ லக்ஷணம் கூறும் இப்பாசுரம் "இளங்கிளியே" என்று திருமங்கையாழ்வாரைக் குறிக்கிறது. இவ்வாழ்வார் வளர்த்த கிளி ஸ்வாமி தேஶிகன். தன்னை ஒரு கூண்டுக் கிளியாக எண்ணியே அச்சுத ஶதகம் பாடினார் ஸ்வாமி.
பாகவதர்களின் பேச்சு ரஸமானதாயிருக்கும் என்பது "வல்லை உன் கட்டுரைகள்" என்பதன் பொருளாகிறது. தி‌ருமங்கையாழ்வார் நான்கு கவிகளில் (ஆசு கவி, சரள கவி, மதுர கவி, சித்ர கவி) வல்லவர் திரு எழுகூற்றிருக்கை (ரத பந்தம்)
சித்ரகவிக்கு உதாரணம்.

"வல்லானை.....பாடு"----யானைபோல பலமான நம் இந்த்ரியங்களை அடக்க வல்லவனும் மோக்ஷ விரோதிகளையும் அழித்து,
நம்மிடம் உள்ள மாயயைத் தன்வசமாக்குபவனும் ஆகிய பகவானை துதிக்க வருவாய் என்று கூப்பிடுகின்றனர்.

*************************🙏🙏🌸🌸🌸🌺🌺🌺🙏🙏****************

கோதாஸ்துதியும், கோதை செய்த துதியும் - Day 14

त्वद्भुक्तमाल्यसुरभीकृतचारुमौलेः
हित्वा भुजान्तरगतामपि वैजयन्तीम्।
पत्युस्तवेश्वरि मिथः प्रतिघातलोलाः
बर्हातपत्ररुचिमारचयन्ति भृङ्गाः ॥१४॥


"லோகேஶ்வரியே!நீ சூடிக்களைந்த மாலை எம்பெருமான் திருமுடியில் மணம் வீசிக்கொண்டிருப்பதை உணர்ந்த வண்டினங்கள்அவனது திருமார்பில் துலங்கும் மந்தார மாலையை விட்டு திருமுடியைச்சுற்றி வட்டமிட்டு மயில்தோகையாலான குடைபோல நிழலானது"(கோதாஸ்துதி -14)


பாசுரம் 14 - உங்கள் புழக்கடை

உங்கள் புழக்கடைத் தோட்டத்து வாவியுள்
        செங்கழு நீர் வாய் நெகிழ்ந்து ஆம்பல் வாய் கூம்பின காண்
செங்கல் பொடிக் கூறை வெண்பல் தவத்தவர்
        தங்கள் திருக்கொயில் சங்டகிடுவான் போகின்றார்
எங்களை முன்னம் எழுப்புவான் வாய் பேசும்
        நங்காய் எழுந்திராய் நாணாதாய் நாவுடையாய்
சங்கொடு சக்கரம் ஏந்தும் தடக்கையன்
        பங்கயக் கண்ணானைப் பாடு ஏல் ஓர் எம்பாவாய்

நங்காய்! நாணாதாய்! நாவுடையாய்! என்று அழைக்கிறாள்.

பொழுது புலர்ந்ததற்கு அடையாளமாக செங்கழுநீர் மலர்கள் மலர்ந்து அல்லி மலர்கள் மூடின. காவி உடைதரித்த வெண்
பற்களுடைய துறவிகள் சங்கொலித்துக் கொண்டு தங்கள் கோயில்களுக்கு அனுஷ்டானம் செய்யப் போகிறார்கள். எங்களை
வந்து எழுப்புவார்கள் என சொல்லிவிட்டு வராததற்கு நீ வெட்கப்படவில்லை. சங்கும் சக்கரமும் ஏந்தும் தடக்கையனும் பங்கையக்கண்களுமுடைய ஸ்ரீமன் நாராயணனைப் பாட நீ எழுந்து வா என்கிறாள் ஆண்டாள்.


ஸ்வாபதேசம்

சேதனர்களின் ஹ்ருதயத்தில் ஞானம் மலர்ந்து, அஞானம் நீங்குவதை "செங்கழுநீர். ...கூம்பினகாண்" என்று கூறுகிறார்.
முதன் முதலில் சிறிய திருவடி ராமனைப் பார்க்கும் போதே அவர் பரமாத்மா எனத் தெரிந்து கொண்டாராம். அதுபோல உள்ளே உறங்குபவள் ஞானம் உள்ளவளாயும், நாவன்மை உடையவளாயும் இருக்கிறாள்.
பேயாழ்வார் எம்பெருமானை மங்களாஸாசனம் செய்யும்போது நாபிக்கமலத்தில் ப்ரும்ஹா வீற்றிருப்பதை பார்க்கிறார். அக்கமலம் மலர்ந்து மூடுவதை அவனது திறந்து மூடிய கண்களின் நோக்கால் நிகழ்வது என உணர்ந்தாராம்.

"எங்களை முன்னம்......எழுந்திராய்"...வெகுகாலமாய் ஸம்ஸாரத்தில் தூங்கும் எங்களுக்கு குணபூர்ணரான நீ ஞானம் போதித்து அனுக்ரஹிக்கவேணும் என்கிறாள். தேவதாந்த்ர வ்யாவர்த்தகமாக அடையாளங்களைப் பெற்ற பகவானை உபதேசித்தருள வேண்டுகிறாள்.

*************************🙏🙏🌸🌸🌸🌺🌺🌺🙏🙏****************

கோதாஸ்துதியும், கோதை செய்த துதியும் - Day 13

नागेशयः सुतनु पक्षिरथः कथं ते
जातः स्वयंवरपतिः पुरुषः पुराणः।
एवं विधाः समुचितं प्रणयं भवत्याः
सन्दर्शयन्ति परिहासगिरः सखीनाम्॥१३॥

ஹே கோதா!பாம்பில் படுத்து கருடவாகனனாயிருக்கும் புராணபுருஷனை மணாளனாய் வரித்துள்ளாயே என்று பரிகசிக்கும் உன் தோழியர்க்கு நீ காட்டும் ஆனந்த மௌனம் அவனிடம் நீகொண்ட பேரன்பைக் காட்டுகிறது (கோதாஸ்துதி - 13)



பாசுரம் 13 - புள்ளின் வாய் கீண்டானை

புள்ளின் வாய் கீண்டானைப் பொல்லா அரக்கனைக்

        கிள்ளிக் களைந்தானைக் கீர்த்திமை பாடிப்போய்
பிள்ளைகள் எல்லாரும் பாவைக் களம் புக்கார்
        வெள்ளி எழுந்து வியாழம் உறங்கிற்று
புள்ளும் சிலம்பின காண்! போது அரிக்கண்ணினாய்
        குள்ளக் குளிரக் குடைந்து நீராடாதே
பள்ளிக் கிடத்தியோ பாவாய்! நீ நன்னாளால்
        கள்ளம் தவிர்த்து கலந்து ஏல் ஓர் எம்பாவாய்

பள்ளிக் கிடத்தியோ பாவாய்!
போதரிக் கண்ணினாய்!என்று
உள்ளே உறங்குபவளை அழைக்கிறாள். ராம க்ருஷ்ணாதிகளை மாறி மாறி அனுபவிக்கும் பாசுரம் இது.
கொக்கு வடிவில் வந்த கம்ஸனால் ஏவப்பட்ட பகாசுரனை இரு பிளவாக்கினான் கண்ணன்.
பிராட்டி யைப் பிரித்த பாதகனான ராவணனின் பத்து தலைகளையும் புல்போல் கிள்ளி எறிந்தான் ராமன். இவர்களின் கீர்த்தியைப் பாடிக்கொண்டு நாம் பாவைக்களத்துக்கே வந்து விட்டோம். 

வெள்ளி உதயமாகி வியாழன் அஸ்தமித்து, பொழுது புலர்ந்ததற்கு அடையாளமாக பறவைகள் சிலம்புகின்றன. க்ருஷ்ணனுடன் ஜலக்ரீடை செய்துமகிழ வேண்டிய இச்சமயத்தில் நீ தனியே க்ருஷ்ணானுபவம் செய்வது சரியல்ல. எழுந்துவா என்று அழைக்கின்றனர் தோழியர்.

ஸ்வாபதேசம்

புள்ளின்வாய் கீண்டானை என்பது கொக்கு போல் கபடமான (சிறிய மீன்களை விட்டு பெரிய மீனைப் பிடிக்கக் காத்திருக்கும் கபடம்) செயல்களைச் செய்பவர்களை நாம் வெறுக்க வேண்டும் என்ற கருத்தை அறிவிக்கிறது.
பொல்லா அரக்கன் ராவணன். சாது அரக்கன் விபீஷணன். ராமனால் ஸஹோதரனாய் பாவிக்கப் பட்டவன்.
கிள்ளிக் களைந்தான் எனில் ராமன் நகத்தால் கிள்ளி எறிவதுபோல பாணத்தால் அநாயசமாய் செய்தான் என்பதாகும்.

"அத்திர அரக்கன் முடி பத்தும் ஒரு கொத்தென உதிர்த்த திறலோன்"-என்கிறார் ஸ்வாமி தேஶிகன்.
எம்பெருமான் ராவணன், பகாசுரன் ஆகியோரை அழித்து தம்மை நமக்கு அளித்த படியால் "கீர்த்தி" என்கிறாள் ஆண்டாள். ராம க்ருஷ்ணாவதாரங்களை முடித்துக்கொண்டு சென்ற
பின்பும் "திருவணை (ராம சேது), கீதை" இரண்டையும் நாம் உய்ய விட்டுச்சென்ற பரம உபகாரத்தைப் புகழ்ந்து பாட அழைக்கிறாள்.
ராவண குடும்பமே ராமனின் குணானுபவத்தில் மூழ்கிப் புகழ்ந்தது. ராவணன் ராமனின் வீரத்தைப் புகழ்ந்தான். கும்பகர்ணன் சௌர்யத்தில் ஈடுபட்டான். விபீஷணன் ஸௌஸீல்யத்தை ஸ்லாகித்தான். ஸுரப்பனகா அவன் ஸௌந்தர்யத்தில் மயங்கினாள்.

"பிள்ளைகள் எல்லாரும் பாவைக்களம் புக்கார்"---ப்ரபத்திக்கு அதிகாரிகளான எல்லாரும் ஆத்ம ஞானம் பெற ஆசார்யர்கள் காலக்ஷேபம் சொல்லுமிடம் சேர்ந்தனர் என்பதாகும்.

"வெள்ளி-----உறங்கிற்று"---ஞானம் பிறந்து அஞானம் அழிந்தது.
"குள்ள குளிர.....கள்ளம் தவிர்ந்து"---மோக்ஷத்தை அடைய விரும்பாதவளாய், ஸம்ஸாரத்தில் தூங்குகிறாயே! நல்ல ஞானம் பெற்று ஆத்மாபஹரத்தை விட்டு பகவதனுபவம் பெறுவாயாக என்பது உள்ளார்த்தம்.

*************************🙏🙏🌸🌸🌸🌺🌺🌺🙏🙏****************

கோதாஸ்துதியும், கோதை செய்த துதியும் - Day 12

प्रायेण देवि भवती व्यपदेशयोगात्

गोदावरी जगदिदं पयसा पुनीते।
यस्यां समेत्य समयेषु चिरं निवासात्
भागीरथी प्रभृतयोऽपि भवन्ति पुण्याः ॥१२॥

"கோதாவரி என்ற நதி தன்னுள் உன் பெயரைத்தாங்குவதாலேயே
பாவனம் பெறுகிறது. அதனால்தான் கங்கை, யமுனை ஆகிய நதிகள் குறிப்பிட்ட சமயம் வந்து உன்னிடம் தங்கி தங்கள் பாபத்தைப் போக்கி புண்யம் பெறுகின்றன (கோதாஸ்துதி - 12)


பாசுரம் 12 - கனைத்திளம்

கனைத்திளங் கற்றெருமை கன்றுக் கிறங்கி

        நினைத்து முலை வழியே நின்று பால் சோர
நனைத்து இல்லம் சேறாக்கும் நற்செல்வன் தங்காய்
        பனித்தலை வீழ நின் வாசல் கடை பற்றி
சினத்தினால் தென்னிலங்கைக் கோமானைச் செற்ற
        மனத்துக்கு இனியானைப் பாடவும் நீ வாய் திறவாய்
இனித்தான் எழுந்திராய் ஈதென்ன பேருறக்கம்
        அனைத்து இல்லத்தாரும் அறிந்து ஏல் ஓர் எம்பாவாய்

நற்செல்வன் தங்காய்! எனக்கூப்பிடுகிறாள் ஆண்டாள்.
இளம் எருமைகள் தம் கன்றுக்கு இரங்கி தானே பாலைப் பொழிகின்றதால் தரையில் பால் வெள்ளம் பெருக்கெடுத்து ஓடுகிறது. மேலே பனிமழை. இரண்டுக்கும் நடுவே மால் வெள்ளமாக க்ருஷ்ணானுபவத்தில் நீ திளைக்கிறாய். நாங்கள் உன் வாயிலில் நின்று ராவணனை வென்ற ராமபிரானது புகழ் பாடுவது கேட்க வில்லையா? மனத்துக்கினியானைப் பாடவாராய். உன் அனுபவத்தை எங்களுடன் பகிர்ந்து கொள் என அழைக்கிறாள்.


ஸ்வாபதேசம்

"திருமாலிருஞ்சோலை என்றேன் திருமால் என் நெஞ்சு நிறையப் புகுந்தான்"--என்பது போல தன்னையே தரும் கற்பகம் எம்பெருமான் என்பது "கனைத்து" என்ற சொல் உணர்த்துகிறது.
நற்செல்வன் என்பதால் பாகவத கைங்கர்யம் கொள்ளப்படுகிறது.
பரதன், ஶத்ருக்னன், லக்ஷ்மணன்,‌ விபீஷணன் ஆகியோர் கைங்கர்ய செல்வர்களாகிறார்கள். ராவண பாணம் ஹனுமானைத் தாக்கியதால் சினம் கொண்டான் ராமன். ஸீதா பிராட்டியைப் பிரிந்து வருந்தி அவள் மனத்துக்கினியானாகினான்.

ஆசார்யன் தனியன்களை தான் ஸேவித்து சிஷ்யர்களையும் ஸேவிக்கச்செய்வது "கனைத்து" என்ற பதம் உணர்த்துகிறது. 

"பனித்தலை" என்பதன் மூலம் வேதங்களின் சிரோபூஷணமாகிய உபநிஷத்துக்களையும், "நனைத்தில்லம் சேறாக்கும்" என்பதால் பால் பெருக்கெடுத்தோடுமாப்போல அதனை பகவத் விஷயத்துடன் கலந்து சிஷ்யர்களுக்கு அளிப்பது கூறப்படுகிறது. 

"நற்செல்வன்" என்பவன் க்ருஷணானுபவமும், அவனது தங்கை மனத்துகினியானாகிய ராமானுபவம் செய்பவர்கள்.
கன்று நான்கு காம்பு மூலம் சுரப்பது போல் ஆசார்யன் சிஷ்யர்களுக்கு நான்கு விதமாக விஷயங்களை சாதிக்கின்றனர்‌.

1. கருணையுடன் தானாகவே உகந்து உபதேசித்தல்
2. தான் பெற்ற ப்ரும்ஹானுபவத்தை பகிர்தல்
3. சிஷ்யன் ப்ரார்த்திப்பதைச்சொல்வது.
4. பரமத நிரஸனம் செய்து நம் ஸம்ப்ரதாயத்தின் மேன்மை சொல்வது. 

நற்செல்வன் தங்காய் என்பதற்கு "ஞானச்செல்வனாகிய ஆசார்யன்

தன் சிஷ்யனுககு பதம்படா நெஞ்சைச் சேறாக்க வல்ல சில
ஈரச்சொற்களைச் சில தார்மிகர்கள் வைத்துப் போந்தார்களே" என்று ஈடு வ்யாக்யானம் காட்டுகிறது.

*************************🙏🙏🌸🌸🌸🌺🌺🌺🙏🙏****************

கோதாஸ்துதியும், கோதை செய்த துதியும் - Day 11

 

दिक् दक्षिणापि परिपक्त्रिम पुण्यलभ्यात्
सर्वोत्तरा भवति देवि तवावतारात्।
यत्रैव रङ्गपतिना बहुमानपूर्वं
निद्रालुनाऽपि नियतं निहिताः कटाक्षाः॥११॥

"கோதா தேவியே! இந்த தக்ஷிண தேசம் செய்த பல புண்யங்களின் பயனால் நீ இங்கு அவதரித்தாய்.
அதனால் இத்தேசம் எல்லாவற்றுக்கும் மேம்பட்ட தேசமாகியது. இக்காரணத்தால் தான் ஶ்ரீரங்கபதி இந்த திசையின் மேல் பஹூமான கடாக்ஷங்களை வீசுகிறான் (கோதா ஸ்துதி - 11)

பாசுரம் 11 - கற்றுக் கறவை

கற்றுக் கறவைக் கணங்கள் பல கறந்து
        செற்றார் திறல் அழியச் சென்று செருச் செய்யும்
குற்ற மொன்றில்லாத கோவலர் தம் பொற்கொடியே
        புற்று அரவு அல்குல் புனமயிலே போதராய்
சுற்றத்துத் தோழிமார் எல்லோரும் வந்து நின்
        முற்றம் புகுந்து முகில் வண்ணன் பேர் பாட
சிற்றாதே பேசாதே செல்வப் பெண்டாட்டி நீ
        எற்றுக்கு உறங்கும் பொருள் ஏல் ஓர் எம்பாவாய்!


"குணவதியான செல்வப் பெண்டாட்டியே!" என்றழைக்கின்றனர் தோழிகள்.
இவள் குணவதி மட்டுமல்ல. அழகிலும், செல்வத்திலும் நிறைந்தவள். "கறவைக்கணங்கள்" என்பது செல்வச் செழிப்பைக் காட்டுகிறது. கறவைக்கணங்களை மேய்த்து, கறப்பதை கர்மயோகமாய் மகிழ்ச்சியுடன் செய்கிறார்கள் இந்த ஆயர் பாடியர். "கற்று" என்பதற்கு க்ருஷ்ண கடாக்ஷத்தால் கறவைக்கணங்கள் என்றும் இளமையாயுள்ளன என்று பொருள். கண்ணன் பிறந்தவுடன் வஸுதேவரே இளைஞன்போல் ஆகிவிட்டாராம். எதிரிகளின் திறலை அழிக்க வல்லோர்கள் இந்த கோபர்கள். கண்ணன் பிறந்தபின் அசுர பயம் அதிகரித்ததால், குலத்தொழிலுடன் போர் பயிற்சியும் பெற்றார்க்ள்.
வலுச்சண்டைக்குப் போகாத இவர்களது பண்பாட்டை, "குற்றம் ஒன்றில்லாத கோவலர்" என்கிறாள் ஆண்டாள். கோவலர் கொடியான இந்தப் பெண் புற்றுக்குள்ளிருக்கும் பாம்பு போன்ற தேஹகாந்தியும், காட்டில் உலவும் மயில் போன்ற வளமும் மிக்கவளாயிருக்கிறாள். ஆக நீ எங்களுடன் பாகவதனுபவம் செய்துமுகில் வண்ணன் புகழ்பாடி ஆட வரவேண்டாமா! ஏன் இன்னும் உறங்குகிறாய்? எழுந்திரு என்கின்றனர்.


ஸ்வாபதேஸம்

இப்பாசுரம் நம்மாழ்வாரைக் குறிப்பதாயுள்ளது. நாஸ்திக வாதிகளை வாதமிட்டு ஓடச் செய்யும் பராங்குசன். "செற்றார் திறலழிய சென்று செறுச் செய்யும்" என்பதால் பிறந்தது முதல் அழாது, பேசாது புளியம் பொந்தில் இருந்ததால் "குற்றமொன்றில்லாதவர்".
அழகில் சிறந்த இந்த ஆழ்வார் மீது எம்பெருமானே மையல் கொண்டாராம். ஆழ்வார் மேல் கொண்ட ஈடுபாடு, அவரைத் திருமேனியுடனேயே வைகுந்தம் அழைத்துச் செல்லத் துணிந்ததிலிருந்து வெளிப்படுகிறது. 

(திருவாய்மொழி 7-2-10)
"முகில் வண்ணன் அடி அடைய",
முகில் வண்ணன் அடிமேல் சொன்ன"
"முகில் வண்ண வானத்து இமையவர்" என்ற வரிகளை ஆண்டாள் இதில் பொருத்திக் காட்டுகிறாள். நாயகி ரூபத்தில் கொண்டையுடன் கூடிய ஆழ்வாரின் திவ்ய மங்கள விக்ரஹமே "செல்வ பெண்டாட்டி" என்பதில் தெரிகிறது.
க்ருஷ்ணன் தன் கரங்களாலேயே கறவைக்கணங்களைத் தான் ஒருவனாக அடங்க கறக்கிறான்.
ஈவிலாத தீவினைகளால் பலகோடி ஜீவராசிகளைப் பிறப்பித்து நிர்வகிக்கிறான் இந்த பசுக்கணங்கள்போல. பகைவன் இருப்பிடம் சென்று வென்று தன் திறலைக்காட்டுபவன் எம்பெருமான். தன்மேல் கர்மாதீனமான பாபங்கள் ஒட்டாதவாறு பல அவதாரங்களை செய்வதால் அவன் தோஷமற்றவன்.

*************************🙏🙏🌸🌸🌸🌺🌺🌺🙏🙏****************

கோதாஸ்துதியும், கோதை செய்த துதியும் - Day 10

 

तातस्तु ते मधुभिदः स्तुतिलेश वश्यात्
कर्णामृतैः स्तुतिशतैरनवाप्त पूर्वम्।
त्वन्मौलिगन्धसुभगामुपहृत्य मालां
लेभे महत्तरपदानुगुणं प्रसादम् ॥१०॥

"ஆண்டாள் சூடிக்கொடுத்த மாலையைத் தன் வைஜயந்தி மாலையை விட பவித்ரமானதாக் கருதுகிறான் கண்ணன். அவள் சூடிக்களைந்த மாலையை அரங்கனுக்களித்து, அவளையும்
பரிணயம் செய்து கொடுத்து "பெருமானுக்கே மாமனார் ஆகியதால் அவர் பெரியாழ்வார் எனப் போற்றப்படுகிறார்" என்கிறார் ஸ்வாமி தேஶிகன் (கோதாஸ்துதி - 10)

பாசுரம் 10 - நோற்றுச் சுவர்க்கம்

நோற்றுச் சுவர்க்கம் புகுகின்ற அம்மனாய்!

        மாற்றமும் தாராரோ வாசல் திறவாதார்
நாற்றத் துழாய் முடி நாராயணன் நம்மால்
        போற்றப் பறை தரும் புண்ணியனால் பண்டு ஒரு நாள்
கூற்றத்தின் வாய் வீழ்ந்த கும்பகருணனும்
        தோற்று முனக்கே பெருந்துயில்தான் தந்தானோ?
ஆற்ற அனந்தலுடையாய் அருங்கலமே
        தேற்றமாய் வந்து திற ஏல் ஓர் எம்பாவாய்!

"ஆற்ற அனந்தல் உடையாய்" என்று கூறி எழுப்புகிறாள் இந்த
தோழியை. இவள் தோழிகளுள்ளே சிரோ பூஷணமாயிருப்பவள்.
க்ருஷ்ணானுபவமாகிய மானஸ நோன்பினைச் செய்து சொர்க்கம் சென்றவள் போல உறங்குகிறாள்.
அவளிடம் துழாய் வாசம் வருகிறது. அந்த துழாய் மாலை சூடிய நாராயணனைப் போற்றிப் பாட எங்களுடன் வா என அழைக்கிறாள். அதற்கு எந்த பதிலுமில்லை. அதனால் செஞ்சோற்றுக் கடன்தீர்க்க ராமனுடன் போரிட்டு மாண்ட கும்ப கர்ணன் தன் உறக்கத்தை உன்னிடம் தந்து
சென்றானோ. உறக்கத்தை விட்டு எழுந்து வந்து கதவைந்திற --என்கிறாள் ஆண்டாள்.

நாற்றத்துழாய் நாச்சியாருக்குச் சொல்லும் கதைகள் பல.
"நீலார்  தண்ணந்துழாய் கொண்டு என்நெறிமென் குழல் மேல் சூட்டீரே" என்கிறாள். கண்ணன் வரவை எதிர்நோக்கி பதட்டத்துடனிருந்த ருக்மிணி பிராட்டியின் மனதுக்கு ஶாந்தி அளித்தது க்ருஷ்ணன் சூடி வந்த துளசி கந்தமே.
பெரிய மாலையானால் -  "தோளிணைமேலும்" 

சிறிய மாலையானால் - "சுடர்முடிமேலும்"
உதிரியாயிருப்பின் -"தாளிணைமேலும்" புணர்ந்த தண்ணந்துழாய் அம்மான் என்கிறார் நம்மாழ்வார்.

"மாற்றமும் தாராரோ" என்பதில் மதுரகவிக்கு அருளியது சொல்லப்படுகிறது. நான்காம் வர்ணத்தில் பிறந்த நம்மாழ்வார் முதல் வர்ணத்தில் பிறந்த மதுர கவிக்கு ஆசார்யனாகிறார். 

"அத்தை தின்று அங்கே கிடக்கும்" - என்று முன்முதலாக மதுர கவிக்குத் திருவாய் மலர்ந்தருளினார்.

*************************🙏🙏🌸🌸🌸🌺🌺🌺🙏🙏****************

கோதாஸ்துதியும், கோதை செய்த துதியும் - Day 9

मातः समुत्थितवतीमधिविष्णुचित्तं
विश्वोपजीव्यममृतं वचसा दुहानां।
तापच्छिदं हिमरुचेरिव मूर्तिमन्यां
सन्तः पयोधि दुहितुः सहजां विदुस्त्वाम् ॥९॥


"கதிர் மதியம் போல் முகத்தான்"
"திங்களும் ஆதித்யனும் எழுந்தாற்போல"---என்று எம்பெருமானைப் போற்றுகின்றாள் ஆண்டாள்.
ஆனால் ஸ்வாமி தேஶிகன் கோதாபிராட்டியை அமிர்த
மதனத்தில் தோன்றியவளாகையால் சந்த்ரன்போல குளிர்ச்சியும், ஸம்ஸார தாபத்தைப போக்குபவளாயும், எல்லோரும் அனுபவிக்கும்படி அமுதமயமான பாடல்களைப் பொழிபவளாயும் இருக்கிறாள் என கோதாஸ்துதியில் புகழ்கிறார் (கோதாஸ்துதி - 9)

பாசுரம் 9 - தூமணி மாடத்து

தூமணி மாடத்துச் சுற்றும் விளக்கெரிய

        தூபம் கமழ துயில் அணை மேல் கண் வளரும்
மாமான் மகளே! மணிக்கதவம் தாள் திறவாய்!
        மாமீர்! அவளை எழுப்பீரோ? உம் மகள் தான்
ஊமையோ அன்றிச் செவிடோ அனந்தலோ
        ஏமப் பெருந்துயில் மந்திரப்பட்டாளோ?
மாமாயன் மாதவன் வைகுந்தன் என்றென்று
        நாமம் பலவும் நவின்று ஏல் ஓர் எம்பாவாய்.

இப்பாசுரத்தில் ஆண்டாளின் விளிச்சொல் "மாமான் மகளே"! என்பது. 

ப்ருந்தாவனத்தில் ஒரு தோழியை எழுப்புகிறார். ஶரீர/ஆத்ம பந்துவாக தோழியை வரிப்பதில் ஒரு சந்தோஷம். ஶ்ரீபாஷ்யகாருடன் ஶரீர ஸம்பந்தம் தனக்கில்லையே என்று கூரத்தாழ்வான் வருந்துகிறார்.
தூமணிமாடத்தில் சுற்றும் விளக்கெரிய தூபம் கமழ நல்லணையில் உறங்குகிறாள் இந்தப் பெண்.

பாகவதகுழாம் வந்து எழுப்பியும் பதில் அளிக்காத இவள் ஊமையா, செவிடா, அல்லது இப்போதுதான் உறங்க ஆரம்பித்திருக்கிறாளா, அல்லது
மந்திரம் செய்து உறங்க வைத்தார்களா! மாமாயன், மாதவன், வைகுந்தன் என்ற நாமங்களைச்சொல்லி எழுப்பலாம் வாருங்கள் என அழைக்கிறாள் ஆண்டாள்.


ஸ்வாப தேசம்

ஜகத் ஶ்ருஷ்டிகர்த்தாவாகிய எம்பெருமான் மிக்க ஸௌலப்யத்துடன் இந்த ஆய்ப்பாடியில் வந்து பிறந்துள்ளான். 

அவனே "மாமாயன்" அவனுக்கு சுப்ரபாதம் பாட வாருங்கள். "லோகபந்துர், லோகநாதோ, மாதவோ, பக்த வத்ஸல:" என்ற ஸஹஸ்ர நாம வரிகளை ஆண்டாள் பிடிக்கிறாள்.

கண் படைத்த பயன் கண்ணனைத் காண, நா படைத்த பயன் அவன் நாமங்களைச் சொல்ல, காது படைத்த பயன் அவன் புகழ் கேட்க என்பதனை உணர்த்துகிறாள்.
"சிறையிருந்து ஏற்றம் பெற்றாள் ஸீதாபிராட்டி" என்றால் "சிறையில் பிறந்து ஏற்றம் பெற்றவன் இந்த மாமாயன்".
ஶரணாகதி செய்தவன் ஆத்மாவைக்காக்கும் பொறுப்பை எம்பெருமானிடம் விட்டு விடுவதால் பயமும் , பரமும் தொலைந்தவனாய் மார்பில் கைவைத்து தூங்குகிறான்.
ஆசார்யன் தந்தையைப் போல் தன் சிஷ்யனுக்கு எம்பெருமான் பற்றிய ஞானத்தை ப்ரகாசிக்கச் செய்கிறான். அந்த ஞானம் பெற்றதால் சிஷ்யன் துயிலணைமேல் கண்வளர அவனை எழுப்புகிறார்.

ஒரு ஜீவன் தன்தனயனுக்கு பிறவிதந்து, ப்ரும்ஹோபதேசம்
செய்து, அன்னமளித்து மூன்று முறை தந்தையாகிறார்.
ஆசார்யன் என்பவர் ஞானமளித்து, பயத்தை நீக்கி இரண்டு முறை தந்தையாகிறார். ஆக 5 தந்தைகள் ஒருவனுக்கு. உபதேசம் பெற்று
த்வயமர்த்தானுஸந்தானம் செய்யும் த்யான நிலையே "ஊமையோ அன்றிப் செவிடோ" என்பது.

*************************🙏🙏🌸🌸🌸🌺🌺🌺🙏🙏****************

கோதாஸ்துதியும், கோதை செய்த துதியும் - Day 8

 

भोक्तुं तव प्रियतमं भवतीव गोदे
भक्तिं निजां प्रणयभावनया गृणन्तः।
उच्चावचैः विरहसङ्गमजैरुदन्तैः
शृङ्गारयन्ति हृदयं गुरवस्त्वदीयाः ॥८॥

அனைத்து ஆழ்வார்களும் ஒரு தட்டிலும் ஆண்டாள் மட்டும் ஒருதட்டிலும் இருந்தால் இவளுக்கு ஈடாக மாட்டார்கள். நாயிகா பாவத்தில் பாட வழிகாட்டியவரே ஆண்டாள்தான். கண்ணனோடு இருக்கையிலே உவகைமழை பிரியும்போது சோகமழை இரண்டையும் பொழிந்துள்ளார்.

(கோதாஸ்துதி -8)

பாசுரம்- 8  - கீழ் வானம்

கீழ்வானம் வெள்ளென்று எருமை சிறு வீடு

        மேய்வான் பரந்தன காண் மிக்குள்ள பிள்ளைகளும்
போவான் போகின்றாரைப் போகாமல் காத்து உன்னைக்
        கூவுவான் வந்து நின்றோம் கோதுகலமுடைய
பாவாய் எழுந்திராய் பாடிப் பறை கொண்டு
        மாவாய் பிளந்தானை மல்லரை மாட்டிய
தேவாதி தேவனைச் சென்று நாம் சேவித்தால்
        ஆவாவென்று ஆராய்ந்து அருள் ஏல் ஓர் எம்பாவாய்.

கைங்கர்யத்தில் ஈடுபடுவதால் குதூகலமுடைய பாவாய்!!லக்ஷ்மணப்பெருமாள் ராமபிரான் வனவாசம் செல்லும்போது எம்பெருமான் கைங்கர்யத்தில் யாரும் பங்கு கேட்காமல் முழுதும் தனக்கே கிடைக்கும் என்று குதூகலித்தமைபோல பொழுது புலர்ந்த அடையாளமாக கீழ்வானம் வெளுத்தது. 

எருமைகள் சிறுபுல் மேய புறப்பட்டன. போகின்ற பாகவதர்களையும் நிறுத்தி உன்னை எழுப்ப நிற்கின்றோம். நாமனைவரும் எம்பெருமானைப் பாடி பறை கொள்ள வேணும். 

எப்பேர்பட்ட எம்பெருமான்! கேசி என்ற குதிரையின் வாய்பிளந்தவனை, கம்ஸனால் மதுரையில் ஏவப்பட்ட மல்லர்களை வென்றானை, தேவாதிதேவனைச் சென்று ஸேவிக்கையில் அவன் ஆஹா என்று மகிழ்ந்து அருள்வான். கண்ணனின் லீலைகள், அவன் செய்த ஸம்ஹாரங்கள் எல்லாமே ரஸமானவை. பக்ஷிகளும் ம்ருகங்களும் விடியலை எதிர் நோக்குமாப்போல நாம் கண்ணனை எதிர் நோக்கவேணும். "காலிப்பின்னே வருகின்ற கடல் வண்ணன் கோலத்தை வந்துகாணீர்"---என்பதுபோல.

"மற்பொரும் தாமக்களம் புகுந்த மதுரைப் புரத்தென்னை உய்த்திடுமின்"அந்த மல்லர்களுக்குக் கிடைத்ததே கண்ணனின் ஸ்பர்சம்! என ஏங்குகிறாள் ஆண்டாள்.
தேவாதி தேவன் மிக போக்யமானவன். விபவத்தில் க்ருஷ்ணனைப் போல அர்ச்சையில் வரதனும் மிக்க ரஸமானவர். யுகந்தோறும் தேவர்கள் பலர்வந்து ஸேவிப்பதால் தேவாதிராஜனாகிறான் வரதன்.
இத்தகைய தேவாதிராஜனை சென்று "திருவேங்கட யாத்திரை போல, அர்ச்சிராதியாத்திரை போல, அக்ரூரர் யாத்திரைபோல "
நாம் ஸேவிக்க வேணும் என்கிறாள் ஆண்டாள்.


ஸ்வாபதேசம்
ஸம்ஸாரம் என்ற இருட்டிலிருந்து ஸத்வ குணம் மேலோங்கிய ஶரணாகதனுக்கு விடியல் கிடைக்கிறதை "கீழ்வானம் வெள்ளென்று" என்பது குறிக்கிறது.
எருமையின் மெத்தனம் போல மெதுவாக மோக்ஷம் வேண்டும் பக்தி யோகத்தை "எருமை சிறுவீடு" எனக்காட்டுகிறார்.
பக்தியோகம் செய்யப் போகிறவர்களைத் தடுத்து
ஆசார்யனிடம் ஶரணாகதி செய்ய அனுப்புகிறாள் - "போகாமல் காத்து உன்னைக் கூவுவான்" என்று.

மா வாய் பிளந்தானை என்பதில் அஹங்காரத்தை அழிக்கிறான் என்கிறார்.
காமம் க்ரோதம் என்ற இரு மல்லர்களை அழித்து கண்ணனிடம் ஆசை ஏற்படச்செய்கிறார் ஆசார்யன்.
இத்தகைய ப்ரம்ஹ தத்வத்தை நமக்களிக்கும் ஆசார்யன் தேவாதி தேவன். அவர் தனியன்களை ஸ்மரித்து அவரை ஸேவிப்போம் வாருங்கள் என்கிறாள் ஆண்டாள்.

*************************🙏🙏🌸🌸🌸🌺🌺🌺🙏🙏****************

கோதாஸ்துதியும், கோதை செய்த துதியும் - Day 7

                                         

वल्मीकतः श्रवणतो वसुधात्मनस्ते

जातो बभूव स मुनिः कविसार्वभौमः।
गोदे किमद्भुतमिदं यदमी स्वदन्ते
वक्त्रारविन्द मकरन्द निभाः प्रबन्धाः ॥७॥

"திருப்பாவைக்குச் சமானமாக ப்ரஸித்தி, மாதுர்யம், அர்த்தானுபவம் வேறெந்த க்ரந்தத்துக்கும் கிடையாது எனபர் ஆன்றோர். ஸாக்ஷாத் பூமிதேவி அருளியதால் இந்த ஏற்றம்.

பூமிக்குக் காது போன்றது புற்று. அந்த புற்றிலிருந்து வந்தவர் வால்மீகி அவர் எழுதிய ராமாயண காவ்யம் அத்புதம் எனப்படும்போது கோதாதேவியின் வாய்மொழிக்கு ஈடு உண்டோ என்கிறார் ஸ்வாமி தேஶிகன் கோதாஸ்துதியில்‌ (கோதாஸ்துதி 7)


பாசுரம் 7 - கீசு கீசென்றெங்கும்

கீசு கீசென்று எங்கும் ஆனைச் சாத்தன் கலந்து
        பேசின பேச்சரவம் கேட்டிலையோ பேய்ப் பெண்ணே
காசும் பிறப்பும் கலகலப்பக் கைபேர்த்து
        வாச நறுங்குழல் ஆய்ச்சியர் மத்தினால்
ஓசைப் படுத்த தயிர் அரவம் கேட்டிலையோ
        நாயகப் பெண் பிள்ளாய்! நாராயணன் மூர்த்தி
கேசவனைப் பாடவும் நீ கேட்டே கிடத்தியோ
        தேசமுடையாய்! திற ஏல் ஓர் எம்பாவாய்.

பாவை கோஷ்டியின் தலைவியை எழுப்பும் பாசுரம் இது.

சப்த(sound) பாசுரமாக ஆண்டாள் அனுபவிக்கிறாள். பறவை, ஆபரணம்,
ஆய்ச்சியர் தயிர்கடைதல், பகவன்நாமா ஆகிய ஒலிகள் நாயகப் பெண்பிள்ளாயான உனக்கு கேட்க வில்லையா? க்ருஷ்ணானுபவத்தினால் தேஜஸ்ஸுடன் ஒளிர்பவளே !
பகவதனுபவம் மிக்கதால் "பேய்ப்பெண்ணே" என்றழைத்து
கதவைத் திறவாய் என்கின்றனர் தோழியர்

ஸ்வாபதேசம்

வ்ரஜபாஷையில் கன்ஹா என்பதை நாம் கண்ணன் என்கிறோம். கிச்சா என்பதை கீசு கீசு என்று பறவைகள் சப்திப்பதாய்க்கொள்ளப்படுகிறது.
"கூட்டிலிருந்து கிளி எப்போதும் கோவிந்தா" "காலை எழுந்து கரிய குருவிக்கணங்கள் மாலின்வரவு சொல்லி" என்று நாச்சியார் திருமொழியில் ஆண்டாள் பறவைகள் எம்பெருமான் பேர்சொல்லும் அழகைக்காட்டுகிறாள்.
கேசவன், நாராயணன் எனப்பாடி பகவதானுபவம் செய்ய எழுந்து வரும்படி தலைவியை அழைக்கிறார்கள். 

ஆனைச்சாத்தம் கலந்து பேசுதல் என்பதன் மூலம் காலக்ஷேப கோஷ்டியில் சேர அழைக்கிறாள். இதிகாஸ புராணங்கள் இந்த உரையாடல்களை கீழ்க்கண்டபடி இப்பாசுரத்தில் ஸ்லாகிக்கின்றன.
க்ருஷ்ணார்ஜுன ஸம்வாதம், ஸுகர் பரீக்ஷித் ஸம்வாதம், உத்தவர் விதுரர்
ஸம்வாதம், மைத்ரேயர் விதுரர் ஸம்வாதம் ஆகியன ப்ரஸித்தமானவை.

காசு என்பது த்வயமந்த்ரமாகவும்
பிறப்பு என்பது திருமந்த்ரமாயும் கொள்ளப்படுகின்றன. இரண்டும்
ஆசார்யர்கள் நமக்களிக்கும் ஆபரணங்கள். அவர்கள் ஞானப் பிறப்பையளித்து பகவானுடன் நம்மைச் சேர்த்து வைக்கிறார்கள் இந்த காசும் பிறப்பும் கடைந்தெடுத்து அளிப்பனவே இதிகாச புராணங்களும், ப்ரபந்தங்களும். ஆக இந்த பகவதனுபவம் பெற நாயகியை தோழிகள் எழுப்புகின்றனர்.

ஞானம், அனுஷ்டானம் என்ற இரு இறக்கைகளைக் கொண்டு ஆசார்யர்கள் சேதனனை உய்விக்கச் செய்யும் மந்த்ரோபதேசங்கள், பதவாக்யார்த்தங்கள் திருமாளிகை தோறும் ஒலிப்பதே "கீசு கீசென்றெங்கும் ஆனைச்சாத்தம் கலந்து பேசின பேச்சு" என்பது. உபநிஷத்துடன் பகவத் விஷயமும் சேர்ந்து கமழ்வது "வாஸ நறுங்குழல் ஆய்ச்சியர் கூந்தல் மணம் போல". புத்தி என்ற மத்தினால் த்வயமாகிய தயிரைக்கடைந்து நாராயணனாகிய வெண்ணெயை எடுத்து மோக்ஷ வழிகாட்டுகின்றார் ஆசார்யன். இத்தகைய ஸப்தங்களைக் கேட்டும் இன்னும் உறங்குகிறாயே! க்ருஷ்ணானுபவத்தால் தேஜஸ்வியாகிய நீ எங்களது அஞானத்தையும் போக்க எழுந்துவா. நாராயணன், மூர்த்தி, கேசவனைப் பாடலாம் என்கிறார்கள் தோழிகள்.

*************************🙏🙏🌸🌸🌸🌺🌺🌺🙏🙏****************

கோதாஸ்துதியும், கோதை செய்த துதியும் - Day 6

शोणाऽधरेऽपि कुचयोरपि तुङ्गभद्रा
वाचां प्रवाहनिवहेऽपि सरस्वती त्वम्।
अप्राकृतैरपि रसैर्विरजा स्वभावात्
गोदाऽपि देवि कमितुर्ननु नर्मदाऽसि॥६॥


"கோதா தேவியே ! இயற்கையிலேயே நீ கோதா ஆகிலும் சிவந்த உதடுகளால் சோணபத்ரா என்ற சிவந்த நதியாகவும், சொல்லாதிக்கத்தால் ஸரஸ்வதி நதியாகவும், திவ்யமான ஶ்ருங்கார ரஸங்களால் குற்றமற்ற விரஜா நதியாகவும், உன் பர்த்தாவுக்கு அனுகூலமான நர்மதா நதியாகவும், மார்பகங்களில் துங்கபத்ரா நதியாகவும் ஆகிறாய் - (கோதாஸ்துதி - 6)

பாசுரம் 6 - புள்ளும் சிலம்பின்

இதுமுதல் 10ம் பாசுரம் வரை பாகவதர்களை எழுப்புவதாய் அமைந்துள்ளது.

பகவதனுபவத்தில் புதிதாய் ஈடுபட்ட பெண்ணை விளிக்கிறாள் ஆண்டாள் "பிள்ளாய்" என்று. விடிந்ததற்கு அடையாளமாக பறவையின் ஒலி, கருடனின் ஆலயத்தில் ஒலிக்கும் சங்கின் ஒலி, முனிவர்களும் யோகிகளும் எழும்போது சொல்லும் "ஹரி ஹரி" என்ற திருநாமத்தின் ஒலி. இவை எல்லாம் உனக்குக் கேட்க வில்லையா? பூதனையாகிய பேயிடம் விஷப்பாலையுண்டவனும், கபட சகடாசுரனைத் தன் திருவடிகளால் உதைத்தழித்தவனும், திருப்பாற்கடலில் ஆதிசேஷன் மீது யோக நித்ரை செய்பவனுமாகிய எம்பெருமானை த்யானிக்கும் யோகிகள் எழுந்திருக்கும்போது
சொல்லும் ஹரிநாமம் நம் உள்ளத்துள் புகுந்து குளிர்விக்கிறது.

ஸ்வாபதேசம்
ஹம்ஸாவதாரம் எடுத்த பகவானும், அவனருள் பெற்ற ஆசார்யர்களும் ஸத்வகுணம் பெற்ற சங்கைப் போல ப்ரணவத்தின் அர்த்த விசேஷங்களை நமக்கு உபதேசிப்பது கேட்கவில்லையா என்கிறாள்.
அவித்யை என்ற பூதனையை அழித்து, சரீரமாகிய வண்டியை
கெட்ட வழிகளில் ஈடுபடாமல் நல்வழிப் படுத்துவோர் ஆசார்யர்கள். இவர்கள் ஸம்ஸார போகத்தில் ஆசைப்படாது ப்ரபத்தி மார்க்கத்தில் சேதனர்களை சேர்த்து ஹரி என்ற பேரொலி எழுப்பி அவனுள்ளம் குளிரச்செய்து நம்மை அவன் கைங்கர்யத்தில் ஈடுபடுத்தி உபகாரம் செய்கிறார்கள்.

*************************🙏🙏🌸🌸🌸🌺🌺🌺🙏🙏****************

கோதாஸ்துதியும், கோதை செய்த துதியும் - Day 5

अस्मादृशामपकृतौ चिरदीक्षितानां
अह्नाय देवि दयते यदसौ मुकुन्दः।
तन्निश्चितं नियमितस्तव मौलिदाम्ना
तन्त्रीनिनादमधुरश्च गिरां निगुम्भैः ॥५॥

"கோதையே!நீ சூடிக்களைந்த மாலையாலும், உன் வீணா கானம் போன்ற பாமாலையாலும் எம்பெருமானை வஸப்படுத்தி என் போன்ற பாபிகளுக்கும் அநாயஸமாக அவன் க்ருபை கிடைக்கும்படி செய்கிறாய்" - என்கிறார் ஸ்வாமி (கோதாஸ்துதி -5)

பாசுரம் 5 -மாயனை மன்னு

எம்பெருமானின் பெருமைகளையும் அவனைஅடையும் வழிகளையும் அடைவதால் கிட்டும் பயனையும் சொல்கிறாள் இப்பாசுரத்தால் ஆண்டாள்.

தனக்குத் தீர்மானிக்கப்பட்ட பட்டாபிஷேகத்தை தன் ஸங்கல்பத்தால் நிறுத்தி பாதுகா பட்டாபிஷேகம், சுக்ரீவ பட்டாபிஷகம், விபீஷண பட்டாபிஷேகம் என்று நடத்திக்காட்டிய "மாயன்" ராமனாக. நம்மை மேலேற்ற அவன் கீழிறங்கி வரும் "மாயன்".காளியைப் பெற்று தன்னை வளர்க்கச்செய்த "மாயன்". இத்தகைய ஆச்சர்ய சேஷ்டிதங்கள் உடையவனும், நிலையான வடமதுரைக்குத் தலைவனும், பரிசுத்தமான யமுனை நதிக்கரையைச் சேர்ந்தவனுமாகிய இக்கண்ணன் இடைக்குலத்தை விளங்க வைக்கத்தோன்றிய அணிவிளக்கு. யசோதையை மணிவயிறு வாய்த்தவள் எனப் புகழ் பெறச் செய்த தாமோதரன்.
இத்தகைய கண்ணனை தூமலர் தூவித்தொழுது வாயினால் பாடி மனத்தால் த்யானம் செய்தால் (த்ரி கரணங்களையும் அவன் வசம் வைத்தால்) முற்பிறவிகளில் செய்த பாபங்கனைத்தும், இனி செய்ய இருக்கும் பாவங்களும் நெருப்பிலிட்ட பஞ்சு போல் பொசுங்கி விடும்.

ஸ்வாபதேசம்

எம்பெருமானின் எல்லா அவதாரங்களையும் ஆண்டாள் குறிப்பிடுகிறாள் இப்பாசுரத்தில். 

• மாயன் --பரரூபம்
• மதுரைமைந்தன் ---விபவம் (திருப்பாற்கடல்) 
• துறைவனை ---வ்யூகம் 
• விளக்கு ---அந்தர்யாமி 
• தாமோதரன் ---அர்ச்சை 

தூய பெருநீர் என்பது விரஜையைக்குறிக்கும்.

தேவகி, யசோதை என் இரு தாய்மார்கள் அவனுக்கு. 

அதுபோல காயத்ரி, அஷ்டாக்ஷரம் என்ற இரு மந்த்ரங்களும் நமக்குத் தாய்க்கு ஒப்பானவை. இதன் பொருளை பகவான் நரநாரண அவதாரம் செய்து விளக்குகிறான். பக்தி என்ற கயிற்றுக்கு கட்டுப்படுபவன் எம்பெருமான். அவனைச் சரணாகதி செய்தோமாகில் சஞ்சித பாபங்களும், புத்திபூர்வமாய் பின்னால் செய்யும் பாபங்களும் பொசுங்கி விடும்.

*************************🙏🙏🌸🌸🌸🌺🌺🌺🙏🙏****************************

கோதாஸ்துதியும், கோதை செய்த துதியும் - Day 4

कृष्णान्वयेन दधतीं यमुनानुभावं
तीर्थैर्यथावदवगाह्य सरस्वतीं ते ।
गोदे विकस्वरधियां भवती कटाक्षात्
वाचः स्फुरन्ति मकरन्दमुचः कवीनाम् ॥४॥

ஆண்டாள் கடாக்ஷமிருந்தால் வாக்கில் விலாஸமிருக்கும்
யமுனா நதி க்ருஷ்ணனிடம் அன்வயமாயிருப்பதுபோல
சரஸ்வதி ஆண்டாளிடம் அன்வயமாயிருக்கிறாள் என்கிறார் ஸ்வாமி தேஶிகன் (கோதாஸ்துதி 4)



*** பாசுரம் 4 - ஆழிமழைக்கண்ணா ***

ஆழிமழைக் கண்ணா! ஒன்று நீ கைகரவேல்

     ஆழியுள் புக்கு முகந்து கொடார்த்தேரி

ஊழி முதல்வன் உருவம் போல் மெய் கறுத்துப்

     பாழியந் தோளுடைப் பத்மநாபன் கையில்

ஆழிபோல் மின்னி, வலம்புரிபோல் நின்று அதிர்ந்து

     தாழாதே சார்ங்க முதைத்த சரமழை போல்

வாழ உலகினில் பெய்திடாய் நாங்களும்

     மார்கழி நீராட மகிழ்ந்து ஏல் ஓர் எம்பாவாய்

மேக தேவதையை வேண்டிக்கொள்ளும் பாசுரம் இது. எங்களது நோன்பினால் சந்தோஷமடைந்து வஞ்சனை செய்யாது மழை கொடுக்க வேண்டும். ஊழி முதல்வரான கருத்த திருமேனியும், பருத்த தோளுமுடைய எம்பெருமானின் திருக்கையிலேந்திய சக்கரம் போல் மின்னி, மற்றோர் கரத்தில் ஒளிரும் சங்கம் ஒலிப்பதுபோல் இடிமுழங்க வேணும். இத்தகைய ஆர்பரிப்புகளுடன் நீ கடலினுள் புகுந்து முகந்தெடுத்த நீரை எம்பெருமானின் சரமழைபோல
எல்லா இடங்களிலும் பாரபட்சமின்றி பொழிந்து மகிழ்விக்க வேணும் என்கிறாள் ஆண்டாள்.
எம்பெருமானின் கையிலிருக்கும் மூன்று ஆயுதங்களும் ஆண்டாள் முன் நிற்கின்றன. அம்பரீஷனின் அலவலைமையைத் தவிர்க்க மின்னிய சக்கரம்போல மின்ன வேணும். துர்யோதனின் ஆத்ம பலத்தைக் குலைத்த சங்கநாதம் போல இடிக்க வேண்டும். ராம ராவண யுத்தத்தில் ராவணனின் "மூலபலம்" என்ற படையை எதிர்கொண்ட ராமன் தொடுத்த "சரமழையை" நினைவுகூர்கிறாள் ஆண்டாள்.

ஸ்வாபதேசம்

மேகங்கள்உப்புநீரைமதுரமாக்கித்
தருவதுபோல் ஆசார்யன் வேதார்த்ங்களை நமக்களித்து ஞானம் பெறச் செய்கிறார்.
ப்ரத்யுபகாரம் எதிர்பார்க்காத மழை போல் ஆசார்யனும் எந்த லாபமும் எதிர்பார்ப்பதில்லை.
மேகங்கள் போல ஆசார்யனும் சஞ்சாரம் செய்து ஞான மழை பொழிகின்றார்.
மழை மேகம் மின்னுவதுபோல ஆசார்யன் ஞானத்தால் ப்ரகாசிக்கிறார். சங்கமுழக்கம்போல தம் கருத்தை ஸ்தாபிக்க ஆசார்யனும் சிம்ஹ கர்ஜனை செய்கிறார்.
மேகம் வர்ஷிக்கும் மழை போல் ஆசார்யனும் வாதங்களை வர்ஷித்து எம்பெருமானை ஸ்தாபிக்கிறார்.

*******************🦜🦜🦜🙏🙏🙏🙏🦜🦜🦜*********************

கோதாஸ்துதியும், கோதை செய்த துதியும் - Day 3

त्वत्प्रेयसः श्रवणयोरमृतायमानां

तुल्यां त्वदीय मणिनूपुर शिञ्जितानाम्।
गोदे त्वमेव जननि त्वदभिष्टवार्हां
वाचं प्रसन्नमधुरां मम संविधेहि॥३॥

"என்னைப் பெற்ற தாயே! உன் கணவன் எம்பெருமானுக்கு கர்ணாம்ருதமாயிருக்கும் உன்சலங்கை ஒலிபோல உன்னைப்பற்றிய துதி என் வாக்கிலிருந்து தெளிவும், இனிமையும் பெற்று வெளிவர அருளவேணும்"-(கோதாஸ்துதி - 3)


*** பாசுரம் 3 - ஓங்கி உலகளந்த ***

ஓங்கி உலகளந்த உத்தமன் பேர் பாடி
நாங்கள் நம்பாவைக்குச் சாற்றி நீராடினால்
தீங்கின்றி நாடெல்லாம் திங்கள் மும்மாரி பெய்து
ஓங்கு பெருஞ் செந்நொலூடு கயல் உகள
பூங்குவளைப் போதில் பொறிவண்டு கண்படுப்ப
தேங்காதே புக்கிருந்து சீர்த்த முலை பற்றி
வாங்கக் குடம் நிறைக்கும் வள்ளல் பெரும் பசுக்கள்
நீங்காத செல்வம் நிறைந்து ஏல் ஓர் எம்பாவாய்.

வ்ரதம் அனுஷ்டித்தால் வரும் பலன் சொல்கிறாள் இங்கே.

ராம க்ருஷ்ணாவதாரத்துக்கில்லாத பெருமை ஓங்கி உலகளந்த வாமனனுக்கு. "உத்தமனே"! என்கிறாள். அவன் திருநாமம் பாடி வ்ரதமிருந்தால் கிடைக்கும்பலன் மூன்று - ஜல, நெல், பால் ஸம்ருத்தி.


வேதாந்தார்த்தம்

அஷ்டாக்ஷரமாகிய திருநாமம் பாடினால் அவனுகந்து நம்மை ஏற்பான். கட்டிப்பொன்போல எம்பெருமான் பணிப்பொன்போன்றது அவன் நாமம். நாமத்தை தரிக்கவும் பாடவும் முடியும் அனன்ய சேஷத்வம், அனன்ய உபாயத்வம், அனன்யபோக்யத்வம் என்ற மும்மழையால் ஆத்மா பலம் பெறுகிறது செந்நெல் உயர்வதுபோல். கயல்கள உழல்வது எம்பெருமான் பெறும் கைங்கர்யம்.
வாங்கக் குடம் நிறைக்கும் பெரும்பசுக்கள் போல ஆசார்யர்கள் வள்ளண்மையால் நமக்குஅளிக்கும் ஞானம் சொல்லப்படுகிறது. நீங்காத செல்வம் என்பது எம்பெருமானுடனே சேர்ந்து நாம் அனுபவிக்கும் அந்த மிலா பேரின்பம்.
"ஓங்கி உலகளந்த......தீங்கின்றி"-
த்ரிவிக்ரமனாக வளர்ந்து உலகங்களை அளந்த க்ருஷ்ணனுடைய "யத்ப்ரபத்திம் விநா ஸர்வைர்யஸ்யமாயா துரத்யயா
தனஞ்ஜய ரதோத்தம்ஸம் தத் ப்ரபத்யே பரம் மஹ:"---என்ற தனியனின் அர்த்தத்தை (அவன் விரித்த வலையில் சிக்கி நாம் அல்லல்படுகிறோம். அம்மாயத்திரை விலக, அர்ஜூனன் தேர்தட்டில் ப்ரகாசமாக ஒளிரும் பரம் பொருளாகிய க்ருஷ்ணனை சரண் புகுகிறேன்) நினைத்து ஶரணாகதி ரஹஸ்யத்தைப்பலரும் அறியும் வகையில் உபதேசித்து அனுஷ்டித்தால் அனன்யசேஷத்வம் முதலான தீங்கின்றி இருப்பர்.

*************************🙏🙏🌸🌸🌸🌺🌺🌺🙏🙏****************

கோதாஸ்துதியும், கோதை செய்த துதியும் - Day 2

वैदेशिकः श्रुतिगिरामपि भूयसीनां
वर्णेषु माति महिमा न हि मादृशां ते।
इत्थं विदन्तमपि मां सहसैव गोदे
मौनन्द्रुहो मुखरयन्ति गुणास्त्वदीयाः ॥२॥

"கோதையே! உன் மகிமை என் வாக்கிற்கு எட்டாதது என்பதை நானறிவேன். ஆயினும் உன் குணங்கள் என் மௌனத்தையும்
கலைத்துப் பேச வைத்து விட்டனவே"! (கோதாஸ்துதி - 2)

*** பாசுரம் 2 - வையத்து வாழ்வீர்காள் ***

                                

வையத்து வாழ்வீர்காள்! நாமும் நம் பாவைக்குச்
        செய்யும் கிரிசைகள் கேளீரோ, பாற்கடலுள்
பையத் துயின்ற பரமனடி பாடி
        நெய்யுண்ணோம் பாலுண்ணோம் நாட்காலே நீராடி
மையிட்டு எழுதோம் மலரிட்டு நாம் முடியோம்
        செய்யாதன செய்யோம் தீக்குறளை சென்று ஓதோம்
ஐயமும் பிச்சையும் ஆந்தனையும் கைகாட்டி
        உய்யுமாறு எண்ணி உகந்து ஏல் ஓர் எம்பாவாய்.

வையத்து வாழ்வீர்காள்!! என்று ஆண்டாள் எல்லோரையும் விளிக்கிறாள். வ்ரதமிருக்க அனுஷ்டிக்கவேண்டியவை எவை என முதலில் சொல்கிறாள். நாட்காலை நீராடுதல், பரமனடி பாடுதல், தானதர்மங்கள் செய்தல் ஆகியன.

செய்யக்கூடாதன‌ - நெய் பால் உண்ணோம், கண்ணில் மையிடோம் கூந்தலில் பூச்சூடோம், செய்யாதன செய்யோம், கோள் சொல்லமாட்டோம் - என்கிறாள் ஆண்டாள்.


வேதாந்தார்த்தம்

வராஹ அவதாரத்தில் எம்பெருமான் சொல்லவந்த அவதாரமே ஆண்டாள்.
க்ருஷ்ணானுபவத்துக்கு தேஹாலங்காரம் வேண்டாம். ஆத்மாலங்காரம்தான் முக்யம். பொறுமை, புலனடக்கம், காமமின்மை ஆகியன ஆத்மாவின் ஆபரணங்கள். உய்யும் வழி ஶரணாகதி அதனை அடைய ஆறு அங்கங்கள் என்பதனை "உய்யுமாறு" என்கிற பதம் காட்டுகிறது.
தர்மத்தையே நினை, பாடு, பேசு, அனுமதி கேள், பார் என்கிறது இப்பாசுரம். 

இதனை அனுஷ்டிப்பவர்களுக்கு ஆசார்யனுக்ரஹமும், எம்பெருமானின் கடாக்ஷமும் கிடைத்து மோக்ஷம் கிடைக்கும்.

"நாமும் நம்பாவைக்கு....பாடி"---
நமக்காக ஏற்பட்ட ஶரணாகதி என்ற நோன்பைச் செய்யவும், அதற்கு வேண்டிய சடங்குகளைச் செவியால் கேட்டும், அனுஷ்டித்தும் பயன் பெறுவீர்களாக. த்வயமந்த்ரத்தின்
த்யான ஶ்லோகத்தின்படி அவனை வணங்கி அம்மந்த்ரத்தைச்சொல்லி ப்ரபத்தி செய்தல்வேண்டும்.

"நெய் உண்ணோம்......தீக்குறளை ஓதோம்"----காமவிகாரங்களைத்தரும் பொருட்களை உண்ணாமலும், காம்ய கர்மாக்களை விலக்கியும் சரீர அலங்காரங்களைத் தவிர்த்தும் நித்யகர்மானுஷ்டானங்களைச்செய்தும், பரஹிம்சை, நிஷித்த கர்மா பாகவத அபசாரம் இவைகளைச் செய்யாமல், வாக்காலே தவிர்க்க
வேண்டியவைகளைத் தவிர்த்து செயல் படவேண்டும்.

"ஐயமும்....காட்டி.." ஆசார்ய உபகாரம், பாகவத கைங்கர்யம்
முடிந்தவரை செய்து உய்யும் வகை நினைந்து சந்தோஷிக்க கற்க வேண்டும்.

*************************🙏🙏🌸🌸🌸🌺🌺🌺🙏🙏****************

கோதாஸ்துதியும் கோதை செய்த துதியும் - Day 1

பாக்யம் செய்தவர்க்கே க்ருபை புரிபவன் எம்பெருமான். திருமாலின் திருவருள் பெறப் பாடப்பட்டதே திருப்பாவை.

அத்திருவருளைப்பெற முக்யமான ஶரணாகதியை முதலில் சொல்லிப் பாரம் தீர்க்க அவதரித்தவளே ஆண்டாள்.
"நாராயணனே நமக்குப் பறை" என்று ஆரம்பித்து, "இறைவா நீ தாராய் பறை" எனமுடிக்கிறாள். 

ஆசார்ய சம்பந்தம் காட்டும் இந்த விஷ்ணுசித்தனின்‌ கோதை ஶ்ரீவில்லிபுத்தூரில் அவதாரம் செய்தாள். வாக்கினால் திருப்பாவை என்ற அமுதத்தைப் பொழிந்து ஶரணாகதி என்ற உபாயம் மூலம் நம்மை எம்பெருமானிடம் சேர்க்கிறாள். 

ஶ்ரீவில்லிபுத்தூரே ஆய்ப்பாடி, அரங்கனே கண்ணன், தோழிகளை கோபிகள் என அனுகாரம் செய்து காட்டினாள் ஆண்டாள்.

श्री विष्णुचित्तकुलनन्दनकल्पवल्लीं

श्रीरङ्गराजहरिचन्दनयोगदृश्याम्।
साक्षात् क्षमां करुणया कमलामिवान्यां
गोदामनन्यशरणः शरणं प्रपद्ये ॥१॥

"விஷ்ணு சித்தரின் குலக்கொடியாகப்பிறந்து அழகிய மணவாளன் என்ற ஹரி சந்தன மரத்தைத் தழுவி விளங்கும் பூமிப்பிராட்டியின் அவதாரமாயும், கருணை என்னும் குணத்தினால் மற்றொரு கமலை என்னும் படியாக இருப்பவளுமாகிய கோதா தேவியே! புகலொன்றில்லா அடியேன் உன்னைச்சரணடைகின்றேன்" - என்கிறார் ஸ்வாமி தேஶிகன் (கோதாஸ்துதி-1)

*** பாசுரம் 1  - மார்கழிதிங்கள் ***

மார்கழித் திங்கள் மதி நிறைந்த நன்னாளால்
        நீராடப் போதுவீர் போதுமினோ நேரிழையீர்
சீர் மல்கும் ஆய்பாடிச் செல்வச் சிறுமீர்காள்
        கூர் வேல் கொடுந்தொழிலன் நந்தகோபன் குமரன்
ஏரார்ந்த கண்ணி யசோதை இளஞ்சிங்கம்
        கார்மேனிச் செங்கண் கதிர் மதியம் போல் முகத்தான்
நாராயணனே நமக்கே பறை தருவான்
        பாரோர் புகழப் படிந்து ஏல் ஓர் எம்பாவாய்.

வ்ரதமிருக்கும் ஆசார்யனாகிய ஆண்டாள் அதற்கான கால தேசத்தையும், அடையவேண்டிய பொருள், அதற்கான உபாயம் இவற்றைக்காட்டுகிறாள்.
யசோதை எப்படி கண்ணனைக் காப்பாற்றித்தந்தாளோ அதுபோல ஆசார்யர்கள் ஸம்ப்ரதாயத்தைக் காத்ததுக் கொடுத்தார்கள்.
வ்ரத மாஸம் ஸாத்வீகமான மார்கழி மாதம். திட்டமான குளிர்ச்சியும் வெப்பமும் உள்ள காலம். மதி நிறைந்த இக்காலத்தில் ஆய்ப்பாடிச் சிறுமியரை வ்ரதம் அனுஷ்டிக்க ஆண்டாள் அழைக்கின்றாள்.

யசோதையின் இளம்சிங்கமாயும், நந்தகோபன் குமாரனாயும் உள்ள கண்ணனைக்குறித்து வ்ரதம்.
துஷ்டர்களுகளுக்கு சூர்யனாயும் சிஷ்டர்களுக்கு சந்த்ரனாயும் இருக்கும் திருமுகத்தனாகிய நாராயணனே நமக்குப் பறையாகிய புருஷார்த்தத்தை அளிக்க வல்லவன். அவனடிபணிவோம் வாருங்கள் என அழைக்கிறாள்.

"ஆய்ப்பாடியை" இந்த இருள் தருமாஞாலமாயும், எம்பெருமானின் கல்யாண குணங்களை அறிந்தும், அறியாத சிறுவர்கள் போன்றவர்களாய் "சீர்மல்கும் செல்வச்சிறுமீர்காள்" எனவும் உருவகப்படுத்தியுள்ளார். இவர்கள் ஆத்ம குணங்களும் நிறைந்தவர்களாகையால், இந்த நன்னாளில் சிறந்த "ப்ரபத்தி உபாயம்" அனுஷ்டிக்க அழைப்பதுவே "நீராடப் போதுவீர்.... நேரிழையீர்" என்பதாகும்.
கூர்மையான வேல் போன்ற ஸங்கல்பம் உடையவனும், நம் பாபங்களை அழிக்க வல்லவனும், நித்ய யுவாவுமாயுள்ள இவனே க்ருஷ்ணாவதாரம் செய்துள்ள ஸர்வேஶ்வரன். ப்ரபத்தி செய்த நமக்கே மோக்ஷானந்தத்தைத் தருவான் என்பதை
"ஏரார்ந்த....பறை தருவான்" என்றவரிகளால் சொல்கிறாள்.
கண்ணபிரான் கர்ம, ஞான, பக்தியோகம் செய்ய முடியாது கலங்கிய அர்ச்சுனனுக்குக் கடைசியாகக் காட்டிய ஶரணாகதி மார்க்கத்தை,
ஆண்டாள் இந்த முதல் பாசுரத்தாலே காட்டியுள்ளாள்.

*************************🙏🙏🌸🌸🌸🌺🌺🌺🙏🙏*****************

ப்ரதான ஶதகம்!

முகுந்தனடிபற்றி அந்தமிலாப் பேரின்பம் அடைய நாம் அறியவேண்டிய நூறு முக்ய விஷயங்களடங்கிய "ப்ரதான ஶதகம்".

**********************************************************************************

நம் ஶ்ரீவைஷ்ணவ ஸித்தாந்தத்தின் உயர்வை நிலைநாட்டி த்தெளிவாக நாம் பர தத்வத்தை ப்புரிந்துகொள்ள ஸ்வாமி தேஶிகன் அருளிச்செய்த க்ரந்தங்களுள் மிக முக்யமான வை மூன்று. அவை - 

• ஶ்ரீமத் ரஹஸ்யத்ரய ஸாரம்
• விரோத பரிஹாரம்
• ப்ரதான ஶதகம்

பரமாசார்யனாகிய ஸ்வாமி பரம க்ருபையுடன் நம் மந்த புத்தியில் ஸம்ப்ரதாயத்தில் ஏற்படும் சந்தேகங்களையும், குழப்பங்களையும் இந்த க்ரந்தங்கள் மூலம் போக்கிப்புரிய வைத்துள்ளார்.

ப்ரதான ஶதகம் என்ற இந்த க்ரந்தம் ஸ்வாமி தேஶிகன் மனமுவந்த க்ரந்தம்.

ஒரு ஜீவன் மோக்ஷம் அடையவேண்டுமானால் அறிந்துகொள்ள வேண்டிய முக்யமான 100 விஷயங்களை இதில் விரித்துரைத்துள்ளார். இக்ரந்தத்துக்கு ஸம்ஸ்க்ருதத்திலும் தமிழிலும் தனியன்கள் உள்ளன.

ஸ்வாமி ஆழ்வார் ஆசார்யர்களைக் "குலபதிகள்" எனக்கொண்டாடி அவர்களது நல்வார்த்தைகளை அடியொற்றி இக்ரந்தத்தைச் செய்வதாகக் கீழ்காணும் இப்பாசுரத்தில் காட்டியுள்ளார்.

"பொங்கு புனல் ஆறுகளில் புவனமெல்லாம்
பொற்கழலால் அளந்தவன் தன் தாளால் வந்த*
கங்கையெனும் நதிபோலக் கடல்கள் ஏழில்
கமலை பிறந்து அவனுகந்த கடலே போலச்*
சங்குகளில் அவனேந்தும் சங்கேபோலத்
தாரில் அவன் தண்துளவத்தாரேபோல*
எங்கள் குலபதிகள் இவைமேலாம் என்றே
எண்ணிய நல்வார்தைகள் நாம் 
இசைகின்றோமே"-----(அம்ருதாஸ்வாதினி--25)

எம்பெருமானுடன் ஸம்பந்தப்பட்ட நான்கு அடிப்படை ப்ரதானங்கள்
கங்கை, துளசி, பாற்கடல், பாஞ்ச ஜன்யம். இதற்கு ப்ரமாணம் ஶாஸ்த்ரம். ஆத்மாவுக்கு க்ஷேமத்தைத் தருவது ஶாஸ்த்ரம். இங்கிருந்து "ப்ரதானங்கள்" துவங்குகின்றன.

1. வேதம் தான் இதில் ப்ரதானம். வேதத்தை விட உயர்ந்த ஶாஸ்த்ரமில்லை.
2. வேதத்தில் ப்ரதானம் உபநிஷத். அந்யதா ஸித்த ப்ரமாணங்களால் வரும் கலக்கங்களை நீக்குவதால் வேதாந்தம் ப்ரதானம். பரம புருஷார்த்தம் சொல்வது வேதாந்தம்.
3. உபநிஷத்தில் ப்ரதானம் புருஷ ஸூக்தம். புருஷஸுக்தம் இல்லாத வேத ஶாகைகளே இல்லை. அதுவே இதன் தனிப்பெருமை. ஶ்ரீமன் நாராயணனே பரப்ரும்ஹம் என்பதனை புருஷஸூக்தம் ஸ்தாபிக்கிறது.
4. எம்பெருமானின் ஆராதனம் அடுத்த ப்ரதானம். ஒவ்வொரு ரிக்கிலும் 16 வித ஆராதனம் பெருமாளுக்குச் சொல்லப்பட்டுள்ளது.
5. இந்த ஆராதனத்துக்கு மூன்று ப்ரதான மந்த்ரம் உண்டு. அவை வ்யாபக மந்த்ரம் எனப்படும்.
6. அவை - 
• அஷ்டாக்ஷரம் (ஓம் நமோநாராயணாய)
• த்வாதஶாக்ஷரம் (ஓம் நமோ பகவதே வாஸுதேவாய)
• ஷடாக்ஷரம் (ஓம் நமோ விஷ்ணவே)
• விஷ்ணு காயத்ரி இம்மூன்று மந்த்ரங்களையும் உள்ளடக்கியது.
• ஶ்ரிய:பதியான எம்பெருமானே இம்மூன்று மந்த்ரங்களால் ஆராதிக்கப் படுபவர்.
7. இம்மூன்று மந்த்ரங்களுள் திரு அஷ்டாக்ஷரம் ப்ரதானம். ஸர்வ தத்வத்தையும் பளிச் சென்று சொல்வதால்‌ இது ப்ரதானம். 
• ஓம் நமோ நாராயணாய
8. பிறவிகள் இரண்டு. ஒன்று மாதா வயிற்றிலிருந்து பிறப்பது. மற்றொன்று மந்த்ரோக்தி மாதாவாக ஆசார்யனை பிதாவாக் கொண்டு பிறக்கும் வித்யா ஜன்மம் பிறவிகளுள் ப்ரதானம்.
• உபநயனமானவனுக்கு "த்விஜ" என்று பெயர். புது ஞானமும்                    அனுஷ்டானமும் கிடைத்து ஆசார்ய சம்பந்தத்தால் மந்த்ரோபதேசம் பெற்று புதுப்பிறவி கிடைக்கிறது.
• "அன்று நான் பிறந்திலேன் பிறந்தபின் மறந்திலேன்"--என்று இதனையே திருமழிசைப்பிரான் கூறுகிறார்.
9. மூலமந்த்ரத்தில் ப்ரணவம் ப்ரதானம். மூலமாகிய இந்த ஒற்றை எழுத்து தனி மந்த்ரம். ப்ரணவமின்றி மந்த்ரங்கள் எதையும் சொல்லமுடியாது. அக்ஷரத்தில் தான் ப்ரணவமாயுள்ளதாய் எம்பெருமான் கூறுகிறான்.
10. அ, உ, ம என்ற மூன்று எழுத்துக்களாலான ப்ரணவத்தில் ப்ரதானம் "அ". இதன் அர்த்தம் பலவாயினும் ரக்ஷகத்வம் ப்ரதானம்.
11. அ, உ, ம என்ற அக்ஷரங்களுள் -
• 'அ' எம்பெருமானையும்
• 'உ' பிராட்டியுயையும்
• 'ம' ஜீவனையும் குறித்தாலும் ரக்ஷகத்வமே ப்ரதானம்.
12. பரதத்வத்தை நிர்ணயம் செய்யும் வாக்யங்களுள் "நாராயண அனுவாகம்" ப்ரதானம். பரஜ்யோதி, பரப்ரும்ஹம், பரமாத்மா என்ற ஶப்தங்கள் குறிக்கும் பொருள் நாராயணனே. அவனே எல்லா பரவித்யைகளால் அறியப்படுகிறான்.
13. நித்ய விபூதி, லீலாவிபூதி இரண்டும் பிராட்டி எம்பெருமானுடையது. இவர்களிருவருக்கும் சேஷித்வம் ஒன்றே. இருவராயிருப்பினும் இருவரும் சேர்ந்து ஒரே தத்வம். ஆக இரு விபூதியும் ப்ரதானம். அவற்றை ஆள்பவர்கள் பிராட்டியும் பெருமானும்.
14. பரம்பரையாக பதி ப்ராதான்யமாயிருப்பதால் இந்த இரு சமானர்களில் நாராயணனே ஸர்வ ப்ரதானனாகின்றான்.
15. எம்பெருமானைவிட வ்யாப்தி உள்ளவர் எவருமில்லை. அவனே பரப்ரும்ஹம், பரதத்வம், பரஜ்யோதி, பரமாத்மா, பரதேவதை, பராசக்தி, பராகாஷ்டை, பராயணம், பரம தபஸ், பவத்ராணம், மங்களானம். இவ்வாறு காட்டப்படும் எம்பெருமானே பரமப்ரதானம்.
16. எம்பெருமானே ப்ரதானசேஷி. ராமானுஜன் என்பதில் அனுஜன் என்ற ஜீவனை நிரூபித்தாலும் அர்த்த ஸ்வபாவத்தாலே எம்பெருமானே ப்ரதானம்.
17. எம்பெருமானே விஶ்வசேஷி. க்ருஷ்ணன் சாரதியாயிருந்து அர்ஜூனன் தேரிலிருந்தபோதும் க்ருஷ்ணன் ரக்ஷகன். அர்ஜுனன் ரக்ஷிகன்.
18. புஷ்பத்தில் வாசனைபோல, தேனில் மதுரம் போல ப்ரபஞ்சமும் பரமாத்மாவும் பிரிக்க முடியாதது. ஆக ஜீவனுக்கும் அந்தர்யாமியாக உள்ள ஸ்வாமி ப்ரதானம்.
19. ஜீவன் எம்பெருமானுக்கு அத்யந்த பாரதந்த்ரியனாயுள்ளான். இந்த ஶரீர ஆத்ம உறவில் ப்ரதான வேற்றுமை ரக்ஷகன் ரக்ஷிகன் வித்யாசத்தை அனுசந்தானம் செய்வதில் இதுவே ப்ரதானம்.
20. ப்ரணவத்தில் 'அ' காரம் காப்பவனையும் 'ம'காரம் காக்கப் படுபவனையும் குறிக்கும். இந்த அக்ஷரங்களுள் மறைந்நதுள்ள விபக்திகளின் புரிதலே ப்ரதானம்.
21. ப்ரணவத்தின் அர்த்தத்தைப் புரிந்துகொண்டால் தத்வஞானம் கிடைக்கும். இதனால் அறியும் மோக்ஷோபாயம் ப்ரதானம்.
22. மோக்ஷோபாய அனுஷ்டானங்களில் ப்ரதானம் அங்கங்களுடன் கூடிய ப்ரபத்தியே.
23. இந்த ப்ரபத்தி அனுஷ்டானத்தில் ஆத்ம ஸமர்ப்பணம் எனப்படும் "அங்கியே" ப்ரதானம்.
24. ப்ரபத்தியில் 3 ஸமர்ப்பணங்களுண்டு -
• ஸ்வரூப ஸமர்ப்பணம் (ஆத்ம)
• ஆத்மாவைக் காக்கும் பொறுப்பு ஸமர்ப்பணம்
• பல (Phala) ஸமர்ப்பணம். இவற்றுள் இரண்டாவதே ப்ரதானம்.
25. ப்ரபத்தி அனுஷ்டான மந்த்ரோபதேசத்தில்‌ சரமஶ்லோக வாக்யம் ப்ரதானம்
26. ஸாத்யோபாயமாக ஜீவன் அனுஷ்டிக்கும் ப்ரபத்தியினால் வஸீகரிக்கப்பட்டு அதனை ஸ்வீகரிக்கும் எம்பெருமான் ப்ரதானம்.
27. அஹிர்புத்ந்ய ஸம்ஹிதைசொல்லும் 'நம:' பத அர்த்தத்மாகிய ஸ்தூல, ஸூக்ஷ்ம, பரம் என்பதில் ஸ்தூல யோஜனைப்படி ஸாத்யோபாயம் ப்ரதானம்.
28. நிருக்தம் என்பது வேதத்தின் ஓர் அங்கம் (சொற்களைப் பிரித்துப் பொருள் கொள்வது.) அதன்படி நம: என்ற சொல்லில் 'ம' என்ற எழுத்து ஜீவனையும் 'ந' என்ற எழுத்து ஜீவன் ஸ்வதந்த்ரனல்லன் என்றும் குறிக்கிறது. இது ப்ரதானம்.
29. ஜீவன் செய்யும் ப்ரபத்தி எம்பெருமானிடம் வஸீகரணத்தை ஏற்படுத்துவதால் ப்ரயோஜனப்படி ஶரணாகதியே ஸாத்யோபாய ப்ரதானம்.
30. நம: சப்தத்தில் உள்ளுறைப்பொருளாகிய ஸ்ரீமன் நாராயணனே ப்ரபத்திக்கு ப்ரதானம்.
31. நாராயண பதத்துக்கு நாரங்களுக்கு ஆதாரம் என்றும், நாரங்கள் எம்பெருமானுக்கு ஆதாரமாயிருப்பர் என்றும் அர்த்தம் கிடைக்கினும், முன்னதே ப்ரதானம்.
32. மூல மந்த்ரத்திற்கு பல அர்த்தங்களிருப்பினும் ஸ்வரூபம், உபாயம், பலம் (Phalam ) இவை மூன்றையும் சேர்த்து சொல்லும் அர்த்தமே ப்ரதானம்.
33. ப்ரபத்தி மந்த்ரத்தில் த்வயம் ப்ரதானம். இதன் பூர்வ கண்டம் ஸித்தோ-ஸாத்யோபாயத்தையும், உத்தர கண்டம் பலனையும் சொல்கிறது.
34. த்வயத்தில் 'சரணௌ' ப்ரதானம். திருவடி என்றால் திவ்யமங்கள விக்ரஹம் மனதில்வரும். சுபமும், ஆஶ்ரயமுமாக இருப்பது எம்பெருமான் திருமேனிமட்டுமே. தாஸர்களுக்குப் பரம போக்யமானது அவன் திருவடி. அதனைப்பிடித்துக்கொண்டால் அவனால் மீறமுடியாது.(அநாதிக்ரமணீயம் ஹி சரணக்ரஹணீயம்)
35. திருவடியைப் பற்றினாலும் அவனது ஸங்கல்பமும் ஶரணாகதியில் அவனுக்குள்ள உபாயத்வம் என்ற குணம் ப்ரதானம்.
36. அவனையடைய எம்பெருமானே வழியாகவும் பலனாயும் உள்ளது ப்ரதானம்.
37. ப்ரபத்தி வித்தையின் அர்த்தங்களை விளக்கும் சாஸ்த்ரங்களில் எம்பெருமான் திருவாக்கிலிருந்து வந்த 'பாஞ்சராத்ர ஸாஸ்த்ரம்' ப்ரதானம்.
38. ப்ரபத்தியை விளக்கும் க்ரந்தங்களுள் அமுதம் போன்றதும் குறைகளற்றதுமான ஆழ்வார்களின் திவ்யப்ரபந்தம் ப்ரதானம்.
39. ப்ரபத்தியை விளக்கும் இதிகாசங்களுள் ஶரண்ய தம்பதி வாக்ய விசேஷபூஷிதமான ராமாயணம் ப்ரதானம்.
40. வேதம் உபநிஷதங்களனைத்தும் ஒரு தட்டிலும், மஹாபாரதத்தை இன்னொரு தட்டிலும் வைத்தால் இரண்டும் சமமாயிருக்கும் என்பதால் மஹாபாரதம் பஞ்சம வேதம் எனப்படும் ப்ரதானம்.
41. தர்ம அர்த்த காம மோக்ஷத்தை போதிக்கும் மஹாபாரதத்தில் அத்யாத்ம வித்தையைப் போதிக்கும் பகுதி ப்ரதானம்.
42. அத்யாத்ம விஷயத்தில் ஸர்வ உபநிஷத்தின் ஸாரமாகிய கீதோபதேசம் ப்ரதானம்.
43. பகவத் கீதையில் 18ம் அத்யாயத்தின் இரு ஶ்லோகங்கள் ப்ரதானம்.
44. இந்த இரண்டுள் சரமஶ்லோகம் ப்ரதானம்.
45. சரம ஶ்லோகத்தில் பூர்வ வாக்யம் ப்ரதானம்- ஸர்வ தர்மான் பரித்யஜ்ய மாமேகம் சரணம் வ்ரஜ. இது கட்டளை விதிவாக்யம்.
46. இரண்டாம் வாக்யம் பலனைச் சொல்கிறது மோக்ஷ விரோதிகளைக் களையும் வழிகளைச் சொல்வதால் ஸ்வத:ப்ராப்த ஸ்வாமிலாபம் ப்ரதானம்.
47. மாஸூச: என்பதற்கு "சோகம் தவிர்" என்று பொருள். இது நிவ்ருத்தக வாக்யம் கீதையில் 3 இடங்களில் இதற்கான வழிகள் சொல்வதால் ப்ரதானம்.
48. ப்ரபத்தி செய்த ப்ரபன்னர்கள் த்ருப்தர் (மோக்ஷத்தில் விளம்பத்தை (தாமதம்) ஸஹிப்பவர்), ஆர்தர் (உடனே மோக்ஷம் வேண்டுபவர்) இதில் ஆர்த்த ப்ரபன்னர் ப்ரதானம். 
49. ஆர்த்தர்களில் மிகக் குறுகிய காலத்தில் மோக்ஷம் விழைபவர்கள் ப்ரதானம்.
50. த்ருப்த ப்ரபன்னர்களுக்கு அர்ச்சிராதி சிந்தனாதிளும் மோக்ஷ எதிர்ப்பார்ப்பும் ப்ரதானம்.
51. ப்ரபன்னனுக்கு அந்திம ப்ரத்யயம் எம்பெருமான் தன் ஸங்கல்பத்தாலே அளிப்பான். "மாக வைகுந்தம் காண்பதற்கு என் மனம் ஏகமெண்ணுமே" என ஆழ்வார் கூறுவதுபோல.வரதன் கூறும் ஆறு வார்த்தைகளுள் அந்திம ஸ்ம்ருதி ப்ரதானம்.
52. எம்பெருமான் உகக்கும் கைங்கர்யங்கள் -
• ஆக்ஞாகைங்கர்யம்.
• அனுஞா கைங்கர்யம். இதில் முன்னது ப்ரதானம்.
53. இவற்றுள் ஶாஸ்த்ரம் அனுமதித்த (விஹித கரணகார்யம்) கைங்கர்யங்களைச் செய்வது ப்ரதானம். அல்லாதவைகளை (நிஷிதவர்ஜனம்) விலக்குவது முக்யம். (பிறர் தோஷங்களைக் காணும்போது குருடர்களாயும், பரஸ்த்ரீயிடம் பேடியாகவும், பழிச் சொல் கேட்க நேரிட்டால் ஊமையாகவும் இருப்பவர்கள் எனக்கு ப்ரிய மானவர்கள் என்கிறார் எம்பெருமான்.)
54. அனுஞா கைங்கர்யத்தில் (இந்த்ரியங்களால் செய்வது) க்ரியாம்ஸ கைங்கர்யம். (மனஸால் செய்வது) ஞான கைங்கர்யம். இதில் ஞானாம்சம் ப்ரதானம். (காலக்ஷேபம் சொல்வது, கேட்பது, பாராயணம் ஆகியன இதிலடங்கும்)
55. ஶாஸ்த்ரத்தை மீறுபவன், ஆசார்ய சம்மதமின்றி ஞானம் சம்பாதிப்பவன், ஆசார்ய உபதேசத்தில் நிலைநிற்காதவன், உபதேசத்தில் நம்பிக்கை இல்லாதவன், தேவதாந்த்ர ஸ்பர்ஸம் உள்ளவன் ஆகியோர் ப்ரபன்னனால் விடத்தக்கவர்கள். இவர்களுள் கடைசியில் சொல்லப்ட்டவன் ப்ராதனமாய் விடத்தக்கவன் .
56. ஆசார்ய உபதேசத்தில் நிலை நிற்பவனும் அனுஷ்டானமுள்ளவனும், பக்தி, சக்தியுள்ளவனும் உபதேசம் பெற ப்ரதானமானவன்.
57. ஶாஸ்த்ரங்கள் 40 அனுஷ்டானங்களையும், 8 ஆத்ம குணங்களையும் ஸிஷ்யனுக்கு விதிக்கிறது. இதில் அனுஷ்டானம் குறைவாயினும், பூர்ணமான குணமுள்ளவன் ப்ரதானம். 
• தயா, ஶாந்தி, அனஸூயா, ஸௌசம் (ஆசாரம்), அனாயாஸம் (அலுப்பின்மை), மார்த்தவம், அகார்பண்யம் (இல்லை என நினைக்காமை), அஸ்ப்ரு:(ஆசையின்மை) இவையே ஆத்ம குணங்கள்
58. பகவத், பாகவத கைங்கர்யங்களில் பின்னது ப்ரதானம். மனம் வாக்கு காயம் மூன்றும் இணைந்து பகவத் விஷயத்தில் ஈடுபடும். இதில் மனம் ராஜா. பிற சேவகர்கள் பகவத் ஸேஷத்வத்தின் பரீவாகமே பாகவதாராதனம்‌. (மதுரகவி காட்டிய வழி, சத்ருக்னன் பரதனை ஆராதித்தது, வடுக நம்பி ராமானுஜரை ஆராதித்தது போல)
59. ஸத்கார, ஸல்லாப, ஸஹவாஸ, பீதி, ப்ரீதி யோக்யாதிகார பாகவதர்களுல் ஸம்யக் ஞானாதிகள் (அதாவது உயர்ந்த ஞானஸ்த்தர்கள்) ஸத்காரயோக்யரில் ப்ரதானம். (இஞ்சிமேடு, உத்தமூர் நாவல் பாக்கம் ஸ்வாமிகள் போல)
60. நிர்வேதாதிகர் (ஸம்ஸாரத்தில் நிர்வேதப்படுபவர்கள்) ஸல்லாப யோக்யரில் ப்ரதானம்.
61. பாகவதர்களுள் ஸம்ஸார பந்தத்திலிருந்து முழுதுமாய் விடுபட்ட பாகவதனுடன் சேர்ந்து வசிக்க விரும்பும் ஸஹவாஸ யோக்யர் ப்ரதானம்.
62. மஹான்களிடம் பக்தியும், ஸஹ பாகவதர்களிடம் மதிப்பும், மரியாதையும் கொண்டு தன் பெருமையைக் காட்டாதவர் பீதி யோக்யரில் ப்ரதானம்.
63. தென்றல், சந்தனம் போல் குளிர்ந்து பாகவதர்களிடம் ப்ரீதியுடன் பகவதனுபவத்தில் திளைக்கும் பாகவதர்கள் ப்ரீதி யோக்யரில் ப்ரதானம்.
64. ஆசார்ய கைங்கர்யம் பாகவத கைங்கர்யத்துள் ப்ரதானம்.
65. பகவத், பாகவத, ஆசார்யகைங்கர்யத்துள் ஆசார்ய கைங்கர்யத்தை பாகவத கைங்கர்யத்துடன் இணைத்துப் செய்வது ப்ரதானம்.
66. பெருமாள் ஆராதனம், ஆசார்ய கைங்கர்யம், பாகவத கைங்கர்யம் மூன்றும் சேர்ந்து கிடைப்பது ப்ரதானம்.
67. ஶாஸ்த்ரம் சொல்லும் வழியில் இம்மூவருக்கும் உகப்பு ஏற்படும்படிச் செய்யும் கைங்கர்யம் ப்ரதானம் (ஒடம் கட்டுவது, பர்ணசாலை அமைப்பது ஆகியன ராமன் உகப்புக்கு இளையபெருமாள் செய்த கைங்கர்யம்) கைங்கர்யத்தை ஏற்பவர்களின் உகப்பு ப்ரதானம்.
68. கைங்கர்யத்தில் ஈடுபடும்போது பாவ (Bhaava) விஸேஷம் ப்ரதானம். தனக்கு கவுரவம் தேடாத மனோநிலை. தம்மை உகப்பாரைத் தாமுகப்பார் என்பது போல ப்ரீதியுடன் செய்யும் கைங்கர்யத்தை எம்பெருமான் ஏற்றுப் பலனளிப்பார்.
69. கைங்கர்யத்தின் பயனாகிய உகப்பே ப்ரதானம். சேதன கைங்கர்யம் ஸ்வப்ரயோசனமானது. அசேனத்தில் ஸ்வார்த்தம் என்ற அம்சம் இல்லை. பரமபுருஷ ப்ரீதிக்கு நம் ப்ரீதி ஸேஷம்."என் சந்தோஷம் உன் சந்தோஷத்துக்கு அதீனம்" என்கிறார் ஆளவந்தார்."அநாத ஜீவிதனாயிருக்கும் எனக்கு ஸனாத நாதனாயிருப்பவன் நீ" என்கிறார். 
70. எம்பெருமானின் பர, வ்யூக, விபவ, அந்தர்யாமி, அர்ச்சை என்ற 5 நிலைகளில் கைங்கர்யங்களுக்கு அர்ச்சை ப்ரதானம். (திருமேனி)
71. எம்பெருமானிடம் திட பக்தியும், அவனைப்பற்றிய புரிதலும் இருக்கும் பாகவதனுக்கு பகவான் எந்த நிலையிலும் உறைபவன் என்று உணர்வதால்‌ மேற்சொன்ன எந்த நிலையையும் பக்தி செய்ய ப்ரதானம்.
72. இஜ்யா காலம் கைங்கர்யத்துக்கு ப்ரதானம். திருவாராதனம் செய்ய உகந்த காலம்.
73. க்ருத, த்ரேதா, த்வாபர, கலி என்ற 4 யுகங்களில் கைங்கர்யத்துக்கு கலியுகமே ப்ரதானம் என்கிறார் வ்யாசர். 
• க்ருத யுகத்தில் ஸத்வம் மேலோங்கியிருந்தால் த்யானம் ப்ரதானம்
• த்ரேதையில் யாகம்
• த்வாபரத்தில்ஆராதனம்
• கலியில் நாமஸங்கீர்த்தனம். ஶ்ரமப்பட்டுச் செய்யும் யாக யக்ஞத்தை விட ஶ்ரேஷ்டமானது நாமஸங்கீர்த்தனம். "குருவான பலன் லகுவான உபாயத்தால்" கிடைக்கிறது.
74. கைங்கர்யத்தில் ஈடுபடும்போது மனம், உரை, செயல் என்ற கர்ணத்ரயம் ப்ரதானம். இவை ஒருங்கிணைந்து கைங்கர்யத்தில் ஈடுபடவேணும்‌ ஶரீரம் ஓர் ஐஶ்வர்யம். இது ஜீவனத்துக்கு மட்டும் ஏற்பட்டதல்ல. மனித ஶரீரம் விசித்ரமானது.
75. நாம் ஸம்பாதிக்கும் கைங்கர்ய உபகரணங்களில் துளசி ப்ரதானம்.
76. கைங்கர்யத்துக்கு திவ்ய தேசம் ப்ரதானம்.
77. திவ்ய தேசத்துள் ஸ்வயம் வ்யக்த க்ஷேத்ரம் ப்ரதானம். 
• (திருப்பதி) இதில் எம்பெருமான் தானே ஆவிர்பவிக்கிறான். 
• ஸைத்த க்ஷேத்ரம் ஸித்த புருஷர்களால் ப்ரதிஷ்டை மானவை
• (காஞ்சி) ஆர்ஷக்ஷேத்ரம் ரிக்ஷிகளாலும் 
• (உப்பிலியப்பன்) வைஷ்ணவ க்ஷேத்ரம்
• (அஹோபிலம்) மஹான்களால் ப்ரதிஷ்டையானவை.
78. திவ்ய தேசங்களில் வாழக்கிடைக்காவிடில் கருந்தட முகில்வண்ணனைக் கைகொண்டு தொழும் பாகவதர்கள் வாழும் ஊர் ப்ரதானம்.
79. கைங்கர்யத்துக்குத் தகுதிபெற தீர்த்தங்களில் அவகாஹனம் (ஸ்நானம்) செய்தல் ப்ரதானம். இதில் அதிக ஶுத்தி தரவல்லது மானஸ தீர்த்தம்.(பகவானை ஸ்மரிப்பது) தூயோமாய் வந்தோம் என்கிறாள் ஆண்டாள்.
80. கைங்கர்ய நிலையில் சாண்டில்ய முனிவர் சொன்ன கர்ணத்ரய ஶுத்தியுள்ள நிலை ப்ரதானம். 
81. மனஸ் தோஷம் (கோபம், மோகம் ) வாக்கு தோஷம் (பொய், கோள் சொல்லுதல்) ஶரீர தோஷம் (பரஹிம்ஸை) ஆகியன ஜெயிக்கப்பட வேண்டியவை. இவற்றுள் தவிர்க்கப்பட வேண்டிய ப்ரதானமானது அதிக ஆசை.
82. ஆசை கோபத்தைப் பெருக்கும். ஸத்வ குணம் நிறைந்த பாகவதர்களின் ஸத் உபதேசம் நிறைந்த ஸத்ஸங்கம் ப்ரதானமாகி சேதனனை நல்வழிப்படுத்தும்.
83. ஸாஸ்த்ர மீறல்களால் கைங்கர்யங்களில் ஏற்படும் தோஷம் அபசாரம் எனப்படும். இதில்அஸஹ்யாபசாரம் தவிர்க்க படவேண்டிய ப்ரதானமாகும் (பொறுக்கமுடியாத தோஷங்கள்)
84. ஆசார்ய த்ரோஹம், அவர் செய்த பேருபகாரத்தை மறத்தல், அவரைக் குறைகூறுவது ஆகியன தோஷங்களுள் ப்ரதானம்.
85. கைங்கர்யத்தில் அபராதம் ஏற்படக்கூடாது. ஏற்பட்டால் அவரிடமே அஞ்சலி செய்து மன்னிக்கும்படி கேட்பது ப்ரதானம். அதுவே பரிகாரமாய் எம்பெருமானின் அனுக்ரஹத்தைப் பெற்றுத்தரும். நாம் செய்த தவறை மன்னித்து பெருமான் அனுக்ரஹிகிறானே என்ற க்ருதஞதை தோன்ற வேண்டும்.
86. பாகவதாபசாரத்துக்கு அவரிடமே சென்று அஞ்சலி செய்து க்ஷமாபணம் பெறுவது ப்ரதானம்."அஹம் பக்த பராதீன:" - என்கிறான் பெருமான்.
87. தவறு செய்யும் சேதனனுக்கு -
• செய்த தவறுக்கு அனுதாபம்
• தவறு செய்யக்கூடாதென்ற முடிவு
• செய்த தவறுக்கு ப்ராயச்சித்தம் தேடல்
• ப்ராயச்சித்தம் அனுஷ்டித்தல் ஆகியன தேவை. இவை ஏதும் இல்லாதவனுக்கு ஆசார்யனின் ஆந்ருஸம்ஸ்யம் (கருணை) ப்ரதானம்.
88. ஆசார்யன் தீர்க்க பந்து. மாதா பிதாக்களையடுத்து ஜீவன் நன்றாக இருக்க முயற்சிப்பவர் ஆசார்யன். ஆசார்யன் கருணை கிடைத்தபின் அனுதாபம் பிறந்தால் எம்பெருமான் அவனைத் தேற்றும் வார்த்தை ப்ரதானம்.
89. குருவர்கத்தில் ஆசார்யனும் பெற்றோரும் அடங்குவர். இவர்களுள் ஆத்மா கடைத்தேற உதவும் ஆசார்யன் ப்ரதானம்.
90. வேதாந்த ஶாஸ்த்ரங்களை உபதேசித்த ஆசார்யர்களுள் மூலமந்த்ர உபதேசம் தந்தவரே ப்ரதானம் பரமாசார்யன். பேரருளாளன் வார்த்தையை விட பெரியநம்பிகள் வார்த்தையைப் பெரிதாக மதித்தது திருக்கோட்டியூர் நம்பியிடம் சென்று மந்த்ரார்த்தம் கேட்டார் பகவத் ராமானுஜர்.
91. ஆசார்யனும் ப்ராசார்யனும் (ஆசார்யனின் ஆசார்யன்) ஒன்றாக இருக்கும் சமயத்தில் ப்ராசார்யனுக்கே வந்தனம் செய்வது ப்ரதானம்.
92. ஆசார்யனின் நியமனம் பெற்று எம்பெருமான் கைங்கர்யத்தில் ஈடுபடுதல் ப்ரதானம். (அனந்தாழ்வான் ராமானுஜர் விருப்பத்துடன் திருமலையில் புஷ்ப கைங்கர்யத்தில் ஈடுபட்டார்.)
93. பகவத் ஸந்நிதியில் பகவான்தான்‌ ப்ரதானம் ஆங்கே பாகவதரல்லாத நாஸ்திகனுக்கு உபசாரம் செய்தால் அது அபசாரத்தில் ப்ரதானம்.
94. வேறோர் தெய்வம் தொழாத ஏகாந்திகளுள் மோக்ஷத்தைத்தவிர வேறோர் பலனைக் கேட்காத ப்ரபன்னன் ப்ரதானம்.
95. எம்பெருமான் கைங்கர்யத்தில் வேறுபலனை எதிர்ப்பார்க்காத க்ருத க்ருத்யனின் கைங்கர்யம் ப்ரதானம்.
96. இத்தகையவன் ஞானம், பக்தி, நித்ய கைங்கர்யம் ஆகியவற்றைப் பெற எம்பெருமானை அபேக்ஷிப்பது ப்ரதானம்.
97. நல்ல விசேஷ ஞானம் பெற ஞான வ்ருத்தர்களாயிருப்பவர்களிடம் சென்று ஸேவித்து உபாஸித்தல் ப்ரதானம்.
98. பகவானுக்கு தாஸன் என்ற ரஸம் ஏற்படத் தடையாயுள்ள காம, க்ரோதாதிகளை ஒழித்து ஸத்வகுண அபிவ்ருத்தி செய்வது ப்ரதானம்.
99. குணங்களால் வரும் பயன் ஏராளமாயினும் ஸத்வகுணத்தால்வரும் பயன் ப்ரதானம்."ந மம" என்பது ஸாத்விகத்யாகம். இந்த்ரியங்களை அடக்கி வரும் வைராக்ய ஸுகம் ப்ரதானம்.
100. பக்தி அல்லது ப்ரபத்தி யோகத்தினைச் செய்த முமுக்ஷூக்குக் கிடைக்கும் பகவத் கைங்கர்யம் ப்ரதானம். இந்த கைங்கர்யம் நடப்பதில் சில தடங்கல்கள் வரலாம். நம் சாதனையால் கிடைத்தது என்ற ஸ்வாதந்த்ரயத்தில் மூழ்கும் வாய்ப்பும் உண்டு. அவற்றைக் கடந்து எம்பெருமான் க்ருபையாலும் ஸங்கல்பத்தாலும் கிடைத்த இந்த நிரதிஸயானந்த ரூபமான முக்தி ஸர்வ ஸுகங்களிலும் ப்ரதானம். இதில் அனுபவம் அவிச்சின்னமாய் ப்ரவாகமாய் இருப்பதால் நித்ய நிர்தாரிக நிருபாதிக கைங்கர்யமாகி ஸர்வத்திலும் ப்ரதானமாகின்றது இந்த முக்தி ஸுகம்.
101. அகாரார்த்தமான எம்பெருமானுக்கு மகாரார்த்தமான ஜீவன் என்றும் ஸேஷம். முக்தன் அனுபவிக்கும் இந்த நித்ய நிரவதிக கைங்கர்ய ஸுகம் எம்பெருமான் அனுபவிக்கும் ஸுகத்துக்கு ஈடாகும். மோக்ஷ தாயகனாகிய முகுந்தன் இந்த ஸ்வதந்த்ரத்தை முக்தனுக்கு அளிக்கிறான். ஆக அனைத்து சேதன அசேதனத்தையும் ஶரீரமாய்க் கொண்டு அந்தர்யாமியாய் அவற்றுள் உறையும் எம்பெருமான் ஶ்ரீமன் நாராயணனே உயர்ந்த ப்ரதானம் என்று சொல்லி நிறைக்கிறார் ஸ்வாமிதேஶிகன்.

க்ரந்தபலன்

ஸகலப்ரமாணங்கள், ஞானங்கள், தத்துவங்கள் எல்லாவற்றுக்கும் ப்ரதானமாயுள்ளவன் எம்பெருமான் ஒருவனே. மற்றெல்லாம் அப்ரதானம். அவற்றைவிட்டு அவனைப்பற்றி அவன் கைங்கர்யத்தை ப்ரதானமாய்க் கொள்ள வேண்டும்.

ஶ்ரீமத் வேங்கட நாத: ஸஹ்ருதய ஹ்ருதய ப்ர்ஸதநம் ஶ்ரேஷ்டம்.

வ்யக்தம் ப்ரதான ஶதகம் வ்யதனுத கவிதக கரிகடா ஸிம்ஹ:.

கீழ்க்காணும் அம்ருதாஸ்வாதினி (27) பாசுரத்துடன் இந்தப்ரதான ஶதகம் என்ற க்ரந்தத்தைத் தலைக்கட்டுகிறார் ஸ்வாமி தேஶிகன்.

"காசினியின் மணி அனைத்தும் காயா வண்ணன்
கடைந்தெடுத்த கவுத்துவத்தின் சீர்மைக்கொவ்வா*
காசி முதலாகிய நல் நகரி எல்லாம்
கார்மேனி அருளாளர் கச்சிக்கொவ்வா*
மாசின் மனந்தெளி முனிவர் வகுத்ததெல்லாம்
மாலுகந்த ஆசிரியர் வார்த்தைக் கொவ்வா*
வாசி யறிந்து இவை உரைத்தோம் வையத்துள்ளீர்*
வைப்பதாக இவை கொண்டு மகிழ்மினீரே".

ஸ்வாமி தேஶிகன் ஆய்ந்துரைத்த இப்ரதான ஶதகத்தால் தெளிந்து முகுந்தனடிபற்றி அந்தமில் பேரின்பத்தில் திளைப்போமாக.

(This is based on the Kaalakshepam of Naavalpakkam Sri U.Ve.Vasudevachariyar Swami through GSPK)

🙏🙏🙏🌻🌻🌺🌺🌷🌷🌹🌹🌻🌻🌺🌺🌷🌷🌹🌹🌻🌻🌺🌺🌷🌷🌹🌹🙏🙏🙏