கோதாஸ்துதியும், கோதை செய்த துதியும் - Day 10

 

तातस्तु ते मधुभिदः स्तुतिलेश वश्यात्
कर्णामृतैः स्तुतिशतैरनवाप्त पूर्वम्।
त्वन्मौलिगन्धसुभगामुपहृत्य मालां
लेभे महत्तरपदानुगुणं प्रसादम् ॥१०॥

"ஆண்டாள் சூடிக்கொடுத்த மாலையைத் தன் வைஜயந்தி மாலையை விட பவித்ரமானதாக் கருதுகிறான் கண்ணன். அவள் சூடிக்களைந்த மாலையை அரங்கனுக்களித்து, அவளையும்
பரிணயம் செய்து கொடுத்து "பெருமானுக்கே மாமனார் ஆகியதால் அவர் பெரியாழ்வார் எனப் போற்றப்படுகிறார்" என்கிறார் ஸ்வாமி தேஶிகன் (கோதாஸ்துதி - 10)

பாசுரம் 10 - நோற்றுச் சுவர்க்கம்

நோற்றுச் சுவர்க்கம் புகுகின்ற அம்மனாய்!

        மாற்றமும் தாராரோ வாசல் திறவாதார்
நாற்றத் துழாய் முடி நாராயணன் நம்மால்
        போற்றப் பறை தரும் புண்ணியனால் பண்டு ஒரு நாள்
கூற்றத்தின் வாய் வீழ்ந்த கும்பகருணனும்
        தோற்று முனக்கே பெருந்துயில்தான் தந்தானோ?
ஆற்ற அனந்தலுடையாய் அருங்கலமே
        தேற்றமாய் வந்து திற ஏல் ஓர் எம்பாவாய்!

"ஆற்ற அனந்தல் உடையாய்" என்று கூறி எழுப்புகிறாள் இந்த
தோழியை. இவள் தோழிகளுள்ளே சிரோ பூஷணமாயிருப்பவள்.
க்ருஷ்ணானுபவமாகிய மானஸ நோன்பினைச் செய்து சொர்க்கம் சென்றவள் போல உறங்குகிறாள்.
அவளிடம் துழாய் வாசம் வருகிறது. அந்த துழாய் மாலை சூடிய நாராயணனைப் போற்றிப் பாட எங்களுடன் வா என அழைக்கிறாள். அதற்கு எந்த பதிலுமில்லை. அதனால் செஞ்சோற்றுக் கடன்தீர்க்க ராமனுடன் போரிட்டு மாண்ட கும்ப கர்ணன் தன் உறக்கத்தை உன்னிடம் தந்து
சென்றானோ. உறக்கத்தை விட்டு எழுந்து வந்து கதவைந்திற --என்கிறாள் ஆண்டாள்.

நாற்றத்துழாய் நாச்சியாருக்குச் சொல்லும் கதைகள் பல.
"நீலார்  தண்ணந்துழாய் கொண்டு என்நெறிமென் குழல் மேல் சூட்டீரே" என்கிறாள். கண்ணன் வரவை எதிர்நோக்கி பதட்டத்துடனிருந்த ருக்மிணி பிராட்டியின் மனதுக்கு ஶாந்தி அளித்தது க்ருஷ்ணன் சூடி வந்த துளசி கந்தமே.
பெரிய மாலையானால் -  "தோளிணைமேலும்" 

சிறிய மாலையானால் - "சுடர்முடிமேலும்"
உதிரியாயிருப்பின் -"தாளிணைமேலும்" புணர்ந்த தண்ணந்துழாய் அம்மான் என்கிறார் நம்மாழ்வார்.

"மாற்றமும் தாராரோ" என்பதில் மதுரகவிக்கு அருளியது சொல்லப்படுகிறது. நான்காம் வர்ணத்தில் பிறந்த நம்மாழ்வார் முதல் வர்ணத்தில் பிறந்த மதுர கவிக்கு ஆசார்யனாகிறார். 

"அத்தை தின்று அங்கே கிடக்கும்" - என்று முன்முதலாக மதுர கவிக்குத் திருவாய் மலர்ந்தருளினார்.

*************************🙏🙏🌸🌸🌸🌺🌺🌺🙏🙏****************