विश्वायमान रजसा कमलेन नाभौ
वक्षःस्थले च कमला स्तनचन्दनेन।
आमोदितोऽपि निगमैर्विभुरङ्घ्रियुग्मे
धत्ते नतेन शिरसा तव मौलिमालाम् ॥१७॥
கோதையே!எம்பெருமானின் திருநாபியில் உலகமாய் பரிணமிக்கும் ஆற்றலுடன் மகரந்தம் நிறைந்த கமலமலர் மணக்கிறது. திருமார்பில் மஹாலக்ஷ்மியின் குச குங்குமம் தங்கியுள்ளது. திருவடிகளில் நிகமபரிமளம் நிறைந்துள்ளது.
இத்தனை மணங்களிருந்தும் நீ சூடிக்கொடுத்த மாலையை அவன் தலையில் ஏற்றான் என்றால் உன் ஏற்றம் தான் என்னே! (கோதாஸ்துதி - 17)
பாசுரம் 17 - அம்பரமே தண்ணீரே
அம்பரமே தண்ணீரே சோறே அறஞ்செய்யும்
எம்பெருமான் நந்தகோபாலா எழுந்திராய்
கொம்பனார்க்கு எல்லாம் கொழுந்தே குல விளக்கே
எம்பெருமாட்டி யசோதாய் அறிவுறாய்
அம்பரம் ஊடு அறுத்து ஓங்கி உலகளந்த
உம்பர் கோமானே! உறங்காது எழுந்திராய்
செம்பொற் கழலடிச் செல்வா பலதேவா
உம்பியும் நீயும் உறங்கேல் ஓர் எம்பாவாய்
இப்பாசுரத்தில் நந்தகோபன், யசோதை பிராட்டி, பலராமன், கண்ணன் ஆகியோரை எழுப்ப முற்படுகிறாள் ஆண்டாள்.
ஆடை, நீர், அடிசில் இவற்றைக்குறைவின்றி அளிக்கும் தர்மவானாகியநந்த கோபரே! பெருமாட் டி யசோதையே! துயிலெழ வேணும். ஆகாசத்தைத் தாண்டிய உலகங்களை அளந்த தேவர் தலைவனாகிய யதுகுலதீபனான கண்ணனே எழுந்திராய்! சிவந்த பொன்கழலணிந்த ஶ்ரீமானாகிய பலராமனே! உன் தம்பியுடன் நீயும் எழுந்து வரவேணும் என்கிறாள் ஆண்டாள்.
ஸ்வாப தேசம்
அசுரபயத்தைவிட, தோழிப் பெண்களிடமிருந்து க்ருஷ்ணன் பத்ரமாகக் காப்பாற்றப் படுகிறான். க்ருஷ்ணனின் பேரன் அநிருத்தனை மஞ்சத்துடன் கடத்தியவர்களாயிற்றே இப்பெண்கள்!தஶரதன் போல ராமனை அனுபவிக்க விடாத லோபியல்ல இந்த நந்த கோபர். பரம உதாரனாகிய இவர் க்ருஷ்ணனை அனைவரும் அனுபவிக்க அளிப்பவராதலால் முதலில் அவரைஎழுப்புகின்றனர்.
க்ருஷ்ண ஸ்பர்சம் பட்டதால் கோகுலமே புனிதமாகியது. த்ரௌபதிக்கு வஸ்த்ர தானம்செய்த க்ருஷ்ணன் கோகுலம் பசுக்களுக்கு நீர் தானம் செய்தான்.
அம்பரமே தண்ணீரே சோறே அறஞ்செய்யும்
எம்பெருமான் நந்தகோபாலா எழுந்திராய்
கொம்பனார்க்கு எல்லாம் கொழுந்தே குல விளக்கே
எம்பெருமாட்டி யசோதாய் அறிவுறாய்
அம்பரம் ஊடு அறுத்து ஓங்கி உலகளந்த
உம்பர் கோமானே! உறங்காது எழுந்திராய்
செம்பொற் கழலடிச் செல்வா பலதேவா
உம்பியும் நீயும் உறங்கேல் ஓர் எம்பாவாய்
இப்பாசுரத்தில் நந்தகோபன், யசோதை பிராட்டி, பலராமன், கண்ணன் ஆகியோரை எழுப்ப முற்படுகிறாள் ஆண்டாள்.
ஆடை, நீர், அடிசில் இவற்றைக்குறைவின்றி அளிக்கும் தர்மவானாகியநந்த கோபரே! பெருமாட் டி யசோதையே! துயிலெழ வேணும். ஆகாசத்தைத் தாண்டிய உலகங்களை அளந்த தேவர் தலைவனாகிய யதுகுலதீபனான கண்ணனே எழுந்திராய்! சிவந்த பொன்கழலணிந்த ஶ்ரீமானாகிய பலராமனே! உன் தம்பியுடன் நீயும் எழுந்து வரவேணும் என்கிறாள் ஆண்டாள்.
ஸ்வாப தேசம்
அசுரபயத்தைவிட, தோழிப் பெண்களிடமிருந்து க்ருஷ்ணன் பத்ரமாகக் காப்பாற்றப் படுகிறான். க்ருஷ்ணனின் பேரன் அநிருத்தனை மஞ்சத்துடன் கடத்தியவர்களாயிற்றே இப்பெண்கள்!தஶரதன் போல ராமனை அனுபவிக்க விடாத லோபியல்ல இந்த நந்த கோபர். பரம உதாரனாகிய இவர் க்ருஷ்ணனை அனைவரும் அனுபவிக்க அளிப்பவராதலால் முதலில் அவரைஎழுப்புகின்றனர்.
க்ருஷ்ண ஸ்பர்சம் பட்டதால் கோகுலமே புனிதமாகியது. த்ரௌபதிக்கு வஸ்த்ர தானம்செய்த க்ருஷ்ணன் கோகுலம் பசுக்களுக்கு நீர் தானம் செய்தான்.
"அம்பரமே தண்ணீரே" மாடுமேய்த்துக் கொண்டிருந்த க்ருஷ்ணன், தோழர்களுக்கேற்பட்ட பசியை ரிஷிபத்னிகள் யாகத்துகுச் செய்த ப்ரசாதத்தைகொண்டு போக்கினான்.
இது "சோறே அறம் செய்யும்" சென்றால் குடையாம் இருந்தால் சிங்காசனமாம் என்று எம்பெருமானுக்கு ச்சேவை செய்பவராயிற்றே பலராமனாகிய ஆதிசேஷன். மரவடியாக இருக்கும் (பாதுகை) பலராமனை "செம்பொற்கழலடிச்செல்வன்" என்கிறாள்.
அம்பரமாய், (ஆகாசம்) நீராய், உணவாய் இருக்கும் க்ருஷ்ணனை எங்களிடம் தரவேண்டும் என்று வேண்டுகிறாள் ஆண்டாள்.
ஶரீரத்தை வஸ்த்ரம் மறைத்து வ்யக்தியைக்காண்பிப்பது போல
எம்பெருமான் இந்த ப்ரபஞ்சத்தை யோகிகளின் உணர்வுகளிலிருந்து மறைக்கிறான் என்பது ஸ்வாபதேசம்.
அம்பரமாய், (ஆகாசம்) நீராய், உணவாய் இருக்கும் க்ருஷ்ணனை எங்களிடம் தரவேண்டும் என்று வேண்டுகிறாள் ஆண்டாள்.
ஶரீரத்தை வஸ்த்ரம் மறைத்து வ்யக்தியைக்காண்பிப்பது போல
எம்பெருமான் இந்த ப்ரபஞ்சத்தை யோகிகளின் உணர்வுகளிலிருந்து மறைக்கிறான் என்பது ஸ்வாபதேசம்.
தத்வ, ஹித புருஷார்த்தங்களை பலன் எதிர்பாராது உபதேசிக்கும் ஆசார்யனாக நந்த கோபலாரைச் சொல்கிறாள். இத்தகைய ஞானத்தைக் தரும் மந்த்ரங்களின் ப்ரதானமாக இருக்கும் நிலை யசோதைக்கு. அடுத்து ஸர்வ வ்யாபியான எம்பெருமான் க்ருபையைக் கோருகிறார். அடுத்து அவன் சம்பந்தப்பட்ட பாகவத கைங்கர்யத்தை யாசித்து ஆக எல்லோரும் அனுக்ரஹப்பீர்களாக என்று வேண்டுகிறாள்.
*************************🙏🙏🌸🌸🌸🌺🌺🌺🙏🙏****************
*************************🙏🙏🌸🌸🌸🌺🌺🌺🙏🙏****************
